วันศุกร์ที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2560

Orange Secret JK NC 3












ทั้งคุณและจองกุกส่งยิ้มให้กัน เมื่อนึกถึงสิ่งดีๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้น

“ไหนดูซิ ว่าเมียของกุกจะทำอะไรได้บ้าง” เขาพูดด้วยรอยยิ้มน่ารักปนความกวนนิดๆ
คุณได้แต่ยิ้มเล็กๆ พลางค่อยๆ ดันร่างจองกุกที่คร่อมตัวของคุณเอาไว้ให้ลงไปนอนราบกับเตียง จริงๆ แล้วลำพังแรงของคุณคงไม่สามารถทำให้ร่างใหญ่โตของจองกุกลงไปนอนเองได้หรอก ถ้าเขาไม่ปล่อยตัวไปตามแรงผลักน้อยๆ ของคุณ

“ตอนนี้ (ชื่อคุณ) กลับขึ้นมานั่งควบที่ตักของผมอีกครั้ง ผมดูออกนะว่าเธอเขินมากแค่ไหน แต่ผมขออีกนิด เพราะผมอยากรู้ว่ายัยแครอทของผมจะทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ กับบทบาทที่เธอต้องรุกผมเป็นครั้งแรก”
จองกุกยิ้มออกมา จากคิ้วที่กำลังขมวดเป็นปมของคนรัก ท่าทางที่คงกำลังเรียบเรียงว่า จะทำอะไรก่อนดี ของคุณมันทำให้จองกุกเอ็นดูไม่ใช่น้อย

“เริ่มตรงไหนดีล่ะ.....”
“คิดดังไปมั๊ยคะ” เขาถามแซวคุณอีกแล้ว จากที่กำลังเขินอยู่แล้วก็ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่

ไม่ใช่ว่าคุณจะเป็นสาวเวอร์จิ้นอะไรหรอกนะ เพราะมันถูกเจ้ากระต่ายยักษ์พรากไปตั้งนานแล้ว แต่การกลับมากุ๊กกิ๊กกันในรอบเกือบสองปีที่ทั้งคุณและจองกุกไม่เคยมีเรื่องอย่างว่ากันเลย แล้วเป็นคุณที่ต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อนแบบนี้มันก็ทำให้คนที่อ่อนประสบการณ์ประหม่าได้ไม่น้อยเลย

มือเล็กๆ ของคุณค่อยๆ ลากเข้าไปใต้สาบเสื้อของจองกุกอย่างช้าๆ จนเจ้าตัวถึงกับผงะเมื่อมือของคุณสัมผัสโดนหน้าท้องที่เต็มไปด้วยลอนของกล้ามเนื้อที่เป็นมัดสวยงามนั้น คุณลากไล้ไปเรื่อยๆ จนถึงแผ่นอกแน่นของเขา แต่คนเจ้าเล่ห์อย่างจอนจองกุกก็รีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุดเพื่อดูว่าคุณจะทำยังไงต่อไป
เสื้อของจองกุกถูกถลกขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงคอของเขา แต่เจ้าตัวกลับรั้งมันเอาไว้ก่อนที่มันจะพ้นจากตัวของเขา
“กุกเขินนะ....”
“เกลียดความเสแสร้งของอีตานี่จริงๆ”
“ถ้าไม่ให้ถอด ก็จับไว้ดีๆ นะ” คุณกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปที่หน้าท้องของจองกุกช้าๆ
“อ๊ะ.....” เสียงร้องเบาๆ ของเขาเล็ดลอดออกมาจนได้ เมื่อกลีบปากสีสวยสัมผัสกับหน้าท้องของจองกุก คุณลอบมองปฏิกิริยาของจองกุกแล้วยิ้มออกมา
“เสื้อน่ะ จับเอาไว้แน่นๆ อย่าเผลอถอดออกซะก่อนนะคะ....” คุณพูดพลางคิดเอาไว้แล้วว่าจะเพิ่มความเล้าโลมนี้ให้หนักขึ้นไปอีก ปลายลิ้นเล็กๆ ของคุณค่อยๆ ละเลียดลากไล้ไปตามเรือนร่างที่เป็นร่องมัดกล้ามเนื้อตรงท้องของสามีที่มันผ่านการดูแลมาอย่างดี จองกุกหลับตาแน่นกับสัมผัสนี้ของคุณ ทำไมคนอย่างเขาจะไม่รู้สึกอะไรล่ะ เป็นไปไม่ได้หรอก จอนจองกุกน่ะไวต่อเรื่องพวกนี้จะตายไป


“อื้อ อ๊ะ (ชื่อคุณ)” เสียงกระเส่าของเขาเริ่มดังออกมาเป็นระลอก เมื่อเรียวปากเล็กๆ ของคุณเคลื่อนที่เข้าไปครอบครองยอดอกของเขาอย่างแผ่วเบา และวินาทีนั้นเองที่เขาต้องเกร็งร่างหนักยิ่งขึ้น เมื่อปากของคุณทั้งดูดดุนและขบเม้ม สลับกับการใช้เรียวลิ้นชุ่มฉ่ำลากวนไปมารอบๆ อย่างนุ่มนวลจนมันเริ่มแข็งเป็นไต

พรึ่บ !!
ในที่สุดจองกุกที่ทำทีเป็นหวงตัวไม่ยอมถอดเสื้อ ก็ดึงเสื้อของตัวเองที่ค้างอยู่ที่ลำคอออกแล้วโยนมันทิ้งไปให้ไกลที่สุด...
เมื่อคุณเห็นดังนั้นคุณก็ยิ่งได้ใจ เรียวปากเล็กไม่หยุดอยู่แค่นั้น ตอนนี้คุณค่อยๆ ลากเรียวลิ้นขึ้นลงไปมาพร้อมกับฝากรอยรักสีจางๆ เอาไว้บนตัวของเขาอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อน...
“ (ชื่อคุณ) ครับ ทำไมถึงเก่งแบบนี้...อ๊ะ...“

“ผมพูดชมเธอยังไม่ทันขาดคำ ตอนนี้เธอก็กำลังทำให้ผมปั่นป่วนมากขึ้นไปอีก เมื่อเธอกดริมฝีปากทาบทับลงมาเพื่อดูดดุนลำคอของผม ให้ตายเถอะ...ผมที่เคยเป็นฝ่ายกระทำเธอมาตลอด ไม่เคยคิดเลยว่าเมื่อต้องตกเป็นผู้ถูกกระทำมันจะรู้สึกดีแบบนี้ จนตอนนี้ผมรู้ตัวเลยว่า ช่วงล่างของผม...มันกำลังตอบสนองทุกสัมผัสของเธอเป็นอย่างดี จนผมกลัวว่าเป้ากางเกงของผมมันจะแตกออกมาซะก่อนน่ะซิ....”
คุณหยุดการกระทำของตัวเอง ก่อนจะช้อนตามองดูผลงานการทำร่องรอยกุหลาบสีจางๆ บนตัวของจองกุกแล้วยิ้มออกมาราวกับว่ามันเป็นผลงานศิลปะชั้นเลิศยังไงอย่างงั้น

“ดูภูมิใจจังนะ” เขาก็ยังมิวายแซวคนตัวเล็กอยู่เรื่อย
“แน่นอน ก็มันบ่งบอกว่านาย เป็นของฉัน.....”
“ครับ กุกเป็นของ (ชื่อคุณ)”
“ทุกอย่าง....”
“หืม ???
“ทุกอย่างของนาย มันเป็นของฉัน รวมไปถึง.....” คุณลากเสียงยาวพร้อมกับเอื้อมมือน้อยๆ ค่อยๆ เคลื่อนไปสัมผัสกับความเป็นชายของจองกุก... “นี่ ก็ของฉัน...-///-“
“แน่นอน อยู่แล้ว อ๊ะ....อ๊ะ.....”

“ผมต้องควบคุมสีหน้าของตัวเองแค่ไหนกันนะ กับอีแค่มือเล็กๆ นั้น เอื้อมเข้ามากอบกุมตัวตนของผมที่ตื่นตัวอยู่ภายใต้กางเกงนอน สัมผัสนั้นมันเป็นสัมผัสที่เคอะเขินและอ่อนโยนมาก ผมไม่รู้หรอกนะว่ามัน อ่อนโยนที่สุดมั๊ย เพราะผมไม่เคยให้คนอื่นสัมผัสมันนอกจากเธอและมันก็จะไม่มีทางเกิดขึ้นด้วย แต่พูดได้เลยว่าการกระทำนี้มันทำให้ผมแทบคลั่งจริงๆ”

มือเล็กๆ ถูไถนวดคลึง พลางบีบเคล้นไปมาอยู่ตรงบริเวณที่ไวต่อความรู้สึกของจองกุกเพียงไม่นาน ก่อนที่คุณจะกลั้นใจ ค่อยๆ ดึงกางเกงของจองกุกลงมาเรื่อยๆ และเจ้าตัวเองก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ด้วยการยกสะโพกขึ้นเล็กน้อย จนในที่สุดความใหญ่โตของจองกุกก็โผล่พ้นกางเกงออกมาตั้งผงาดอยู่ตรงหน้าคุณอีกครั้ง  ปฏิกิริยาแรกของคุณคือเบือนหน้าหนีทันทีเพราะการที่จะมองเจ้าสิ่งนั้นตรงๆ มันทำให้คุณเขินเอามากๆ

“ไหนบอกว่ามันเป็นของเธอไง ทำไมไม่มองมันล่ะ” พูดจบจองกุกก็จับมือของคุณให้ไปสัมผัสกับส่วนแข็งขืนของเขา
“ช่วยกุกหน่อย......”
“-///-“
“นะครับ ที่รัก...” สายตาของเขามันช่างออดอ้อนเว้าวอนจนคุณไม่สามารถเพิกเฉยกับมันได้...ยังไงซะคุณก็เคยทำแบบนั้นให้เขามาแล้วครั้งหนึ่งนี่นา ซึ่งมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร และจองกุกเองก็ดูจะชอบมันมากซะด้วย เรื่องแค่นี้ทำไมคุณจะทำให้คนที่คุณรักไม่ได้ล่ะ

เมื่อคิดได้แบบนั้นคุณจึง เอื้อมมือไปกำรวบแกนกายของจองกุกเอาไว้ก่อนจะค่อยๆ ชักรูดมันขึ้นลงช้าๆ เพียงแค่นั้น มันก็ทำให้จองกุกเบ้หน้าเพราะความเสียวซ่านที่เขาห่างหายไปนานมาก...มากจนเขาคิดว่ามันคงไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแล้ว
ยิ่งคุณเห็นสีหน้าอันบ่งบอกถึงความสุขของผู้ชายที่รักมากแค่ไหน คุณก็ยิ่งอยากทำให้มากกว่านี้ เพื่อให้ความสุขกับเขาชดเชยเวลาที่ผ่านมา

“อ่า...ซี๊ด... อ๊ะ... (ชื่อคุณ).

“ผมกำลังจะตาย เพราะความอุ่นจากโพรงปากของเธอที่เข้าครอบครองตรงส่วนนั้นของผม ถึงมันจะดูยากลำบากสำหรับเธอ เพราะไม่รู้ว่าปากของเธอเล็กหรือว่าของของผมมัน เอ่อ...ใหญ่กันแน่ ทำให้เธอต้องอ้าปากกว้างมาก กว่าที่จะอมมันเข้าไปได้จนหมด...”

จองกุกดันตัวขึ้นมากึ่งนั่งกึ่งนอน เพื่อมองดูตัวตนของตัวเองที่ผลุบเข้าผลุบออกภายในโพรงปากอุ่นชื้นของคุณเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ภาพๆ นี้มันทำให้เขาแอบคิดในใจว่าถ้าถ่ายวีดีโอเก็บเอาไว้คงจะดี เพราะมันทำให้เขาตื่นเต้นเอามากๆ
“อ๊า....กุกชอบแบบนี้จัง”
“อึ่ก..แคร่กๆๆ” คุณไอออกมาเมื่อเผลอกลืนกินตัวตนของจองกุกเข้าไปลึกจนเกินไป
“ไหวมั๊ยคะ.....ถ้าไม่ไหวก็ อ๊ะ.....” ยังไม่ทันที่จองกุกจะพูดจบ ปลายลิ้นสีแดงสดก็กดลงตรงส่วนปลายที่เป็นรอยแยกของแกนกายอย่างตั้งใจ ส่วนปลายที่ก่อนหน้านี้มีของเหลวปริ่มออกมา ตอนนี้มันหายไปแล้วเมื่อคุณทั้ง โลมเลีย และดูดดุนมันราวกับว่ามันคือไอศกรีมแท่งโปรด ที่มันอร่อยจนคุณหยุดลิ้มลองมันไม่ได้ สิ่งที่คุณทำ มันเรียกเสียงครางของจองกุกได้เป็นอย่างดี เพราะเขาที่ตอนแรกพยายามกลั้นมันเอาไว้ ตอนนี้เขาไม่สามารถอดทนต่อการเล้าโลมครั้งนี้ได้อีกแล้ว 

เสียงร้องอย่างสุขสมของจองกุกมันดังก้องกว่าครั้งก่อนเป็นไหนๆ มือของเขาที่ตอนแรก กำรวบผมของคุณเอาไว้ ตอนนี้มันเปลี่ยนไปขย้ำผ้าปูที่นอนจนยับเยินไปหมดแล้ว ยิ่งเขาแสดงออกถึงความพอใจมากแค่ไหน ร่างเล็กตรงหน้าก็ยิ่งย่ามใจ ทั้งเลีย ทั้งดูด ทั้งกลืนกิน แท่งร้อนสลับกันไปเรื่อยๆ จนจองกุกกำลังคิดว่าคุณคงกำลังสนุกมากแน่ๆ ที่ได้แกล้งเขาแบบนี้

“(ชื่อคุณ) (ชื่อคุณ) กุกไม่ไหวครับ..ไม่ไหวแล้ว..อ๊า...พอเถอะ” 
“ผมจะตายให้ได้จริงๆ ความรู้สึกตอนนี้มันเหมือนราวกับว่าวิญญาณของผมมันแทบจะหลุดออกจากร่าง ยัยแครอทของผมทำไมถึงเก่งแบบนี้นะ”
“ให้หยุดจริงๆ เหรอ..”

“โอ้ย บ้าไปแล้ว ใครสอนให้ทำท่าทางแบบนั้นกัน ก็ไอ้การเลียริมฝีปากของตัวเองที่ตอนนี้คงกำลังเลอะน้ำรักของผมที่มันคงหลั่งออกมาตอนที่เธอกำลังจัดการกับผม การที่เธอกลืนกินมันเข้าไปแบบนี้ มันยิ่งทำให้อารมณ์ของผมยิ่งพุ่งขึ้นไปถึงขีดสุดแล้ว”
“พอแล้ว กุกไม่อยากปล่อยในปาก (ชื่อคุณ) แต่อยากปล่อยในนี้มากกว่า”
“ฮะ???” เขาไม่ตอบแต่ดันร่างเล็กที่เขารักนักรักหนาลงให้นอนราบกับผืนเตียง โดยที่เขาไม่รอช้าตามลงไปคร่อมร่างของคุณเอาไว้ ก่อนที่มือของเขาจะเคลื่อนไปสัมผัสลากวนกับส่วนที่คุณหวงแหนที่สุด ส่วนที่เขาเคยครอบครองเมื่อนานมาแล้ว นิ้วที่ยาวที่สุดของเขาลากวนตรงปลายเกสรของจุดอ่อนไหวนั้นที่ยังคงมีชั้นในตัวบางเท่านั้นที่ขวางกั้นเอาไว้อย่างจงใจ

“กุกอยากปล่อยในนี้” คำพูดล่อแหลมของเขา ทำให้หน้าของคุณเห่อร้อนขึ้นสี ขึ้นมาอีกครั้ง
“อ๊ะ จองกุก อึ๊.....”

“เรียวนิ้วอุ่นๆ ของเขาลากผ่านชุดชั้นในของฉันเข้ามาแล้ว โอ๊ย...ใจฉันมันเต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมา เขาใช้แค่นิ้วเดียวเท่านั้นจริงๆ ในการลากไล้หยอกล้อไปตามร่องกลีบสีสวยหวานของฉัน แล้วไม่นานเขาก็ออกแรงดันมันให้เข้ามาฝังในตัวของฉัน เขาขยับมันเข้าออกช้าๆ ฉันรู้และจำได้จากครั้งแรกที่เรามีอะไรกันเขาก็ทำแบบนี้..."

"เขาทำเพื่อให้ฉันค่อยๆ ปรับตัวและจะได้ไม่เจ็บมากนัก ทุกจังหวะการเข้าออกของเรียวนิ้วนั้น มันสร้างความปั่นป่วนให้กับฉันได้มากเลยล่ะ จากความเจ็บแปลบในช่วงแรกมันได้แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกที่ดีอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกนี้ที่มันต่างจากครั้งล่าสุดที่เรามีอะไรกัน ต่างมาก จองกุกคนนี้ต่างหากคือ จองกุกของฉัน ไม่ใช่ ปีศาจตนนั้น”

“กุกขอโทษนะ...คิดถึงตอนนั้นอีกแล้วใช่มั๊ย...” คุณพยักหน้าตอบรับ
“ตอนนั้นนายไม่อ่อนโยนเลย...ใจร้ายด้วย”
“มันจะไม่มีอีกแล้วนะ กุกจะไม่มีวันทำแบบนั้นอีกแล้ว จำกุกวันนี้ แล้วลืมเรื่องที่มันร้ายๆ ไปให้หมดนะคะ...คนดีของกุก”
สิ้นคำพูดนั้นของจองกุกเขาก็ถอนเรียวนิ้วออกจากช่องทางแคบที่ยังคงตอดรัดเขานักหนา ก่อนจะใช้ฝ่ามือหนาทั้งสองข้างประคองใบหน้าสวยหวานของผู้หญิงที่เรารักสุดหัวใจให้หันมาสบสายตากับเขาตรงๆ
“กุกรัก (ชื่อคุณ) นะคะ”
“ทำไมเดี๋ยวนี้พูดคะๆ ขาๆ “
“ไม่รู้สิ ได้ยินแล้วรู้สึกยังไงเหรอ”
“ก็รู้สึกว่า....นายน่ารัก”
“งั้นก็จะพูดบ่อยๆ อยากเป็นคนน่ารักของเมีย...เอาไว้อ้อนเวลาเมียโกรธดีมั๊ยคะ”....
“หึหึ ตาบ้า ...”
“นับวัน ลูกอ้อนของเขายิ่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ คิดไม่ออกเลยว่าอนาคตฉันจะต้านทานเขายังไงกัน”
“ขอจูบนะ ข้ามไปได้ไงเนี่ย...(ชื่อคุณ) นั่นแหละ  รู้ว่าอยากกินกุกมากจนข้ามขั้นตอนไปอมก่อนจูบได้ยังไง”
“อีตาบ้า ก็นายขอฉันเองนี่ -//- ..”
“เหรอ..กุกขอเหรอ ไม่เห็นจำได้เลย” เขาแกล้งคุณอีกแล้ว เขาแกล้งคุณจนคุณเขินแทบอยากจะสลายหายไปกับเตียง ก่อนที่เขาจะประคองใบหน้าของคุณขึ้นเพื่อรับสัมผัสรสจูบจากเรียวปากหยักน่าจูบของเขา

แต่เพียงชั่วครู่เขาก็ผละออก ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบอะไรบางอย่างจากลิ้นชักหัวเตียง ลิ้นชักนั้นมันเป็นที่เก็บขนมของจองกุกนั่นเอง
“ลูกอม ??
“อ่าฮะ....อยู่ๆ กุกก็อยากกินลูกอมขึ้นมา” เขาแกะลูกอมรสส้ม เม็ดโปรดของเขา ก่อนที่คุณจะงวยงงเมื่อเขาเอามันป้อนเข้าไปในปากของคุณแทนที่จะกินมันเข้าไปเอง
“อุ้บ แล้วทำไมไม่กินเองเล่า อยากกินไม่ใช่หรือไง”
“ก็อยากกินแบบนี้ มันอร่อยกว่า” พูดจบเจ้ากระต่ายของคุณก็จูบคุณอีกครั้ง เรียวลิ้นของเขา ถูกส่งเข้ามาหยอกเย้ากับปลายลิ้นของคุณด้วยการลากพันวนไปมา ทำให้รสหวานอมเปรี้ยวของลูกอมรสส้ม ฟุ้งกระจายคละคลุ้งไปทั่งทั้งปากของคุณและเขา รสชาติของมัน ทำให้จูบนี้มันอร่อยกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ทั้งลูกอมรสอร่อยและจูบของเขาที่มันช่างหอมหวานเหลือเกิน จองกุกดูดดุนปลายลิ้นของคุณสลับกับลูกอม รสส้มอยู่นาน ความหวานของมันทำให้เขารู้สึกว่าเขาจูบคุณแค่ไหนมันก็ไม่รู้สึกพอสักที

“เห็นมั๊ย กินลูกอมแบบนี้ อร่อยอย่างที่กุกบอกมั๊ยคะ” เขาถามพร้อมกับรอยยิ้มน่ารัก
“ลูกอมก็อร่อยนะ แต่นี่อร่อยกว่า” พูดจบคุณก็รั้งต้นคอของจองกุกลงมาเพื่อรับจูบจากคุณบ้าง คราวนี้คุณค่อยๆ ดันลูกอมที่ขนาดของมันเหลือไม่มากนัก เข้าไปในปากของจองกุกบ้าง แต่แทนที่คุณจะลิ้มรสของลูกอมในปากของเขาคุณกลับใช้ริมฝีปาก ดูดเข้าไปที่ปลายลิ้นของจองกุกแทน
“อื้อ....” จองกุก ตกใจกับทักษะนี้ของคุณอย่างมาก เพราะการที่คุณทำแบบนั้นมันบ่งบอกว่า สิ่งที่คุณพูดเมื่อกี้ว่า สิ่งที่อร่อยกว่าลูกอม มันคือ เรียวลิ้นของเขานั่นเอง
“ร้ายนักนะยัยตัวดี”

จองกุกเลือกระบายความเสียวลงไปที่อกอิ่มสวยของคุณและปล่อยให้คุณหยอกล้อกับเรียวลิ้นของเขาตามใจชอบ
“อื้อ...” คุณเผลอครางออกมาทันทีที่มือของเขา บีบคลึงสองเต้าของคุณอย่างโหยหา เขาคิดถึงจริงๆ ทั้งความนุ่มนิ่ม และความใหญ่โตจนล้นมือของมัน
เมื่อจองกุกรู้ว่าลูกอมในปากของเขาหมดไปแล้ว เขาจึงค่อยๆ ผละริมฝีปากออกจากโพรงปากหวานของคุณ แล้วเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็น ยอดอกอิ่มสวยของคุณแทนทันที
“อ๊า...จองกุก ซี๊ด..... อ๊ะ...เบาๆ สิ” คุณร้องห้ามเมื่อจองกุกเผลอกัดมันเข้า ด้วยความที่เขาเผลอตัวจากอารมณ์ที่พุ่งพล่าน

“ขอโทษนะ ก็มันคิดถึงนี่...จ๊วบ...” พูดไม่ทันขาดคำจองกุกก็ก้มลงไปดูดยอดปทุมของคุณต่อ มือสองข้างก็ยังคงบีบเคล้นอย่างสนุกมือ ส่วนปากของเขาก็สลับไปข้างซ้ายทีขวาที่ราวกับว่าตอนนี้หน้าอกของคุณกลายเป็นของเล่น ชิ้นโปรดของเขาไปแล้ว แค่นั้นไม่พอเมื่อเขายอมเสียสละมือหนึ่งข้าง ปล่อยออกจากเต้าสวยของคุณแล้วเลื่อนมันลงไปเล่นกับกลีบกุหลาบงามเบื้องล่างอีกครั้ง

“อ๊า จองกุก...นายทำให้ฉันบ้าไปแล้วนะ อ๊า.....” การรุกรานจากจองกุกที่มาพร้อมกันทั้งสองส่วน มันทำให้สมองของคุณขาวโพลนไปหมด คุณเสียวจนแทบทนไม่ไหว คุณรู้อยู่แล้วว่าจองกุกเก่งเรื่องพวกนี้แค่ไหน ทั้งๆ ที่เขาทำเรื่องแบบนี้กับคุณเพียงคนเดียวเท่านั้น แต่เขาก็ต้องมีศึกษาจากวีดีโอที่เขาเคยดูกับพวกพี่ๆ มาบ้างเขาถึงได้ดูช่ำชองขนาดนี้

“แค่นี้ ยังน้อยไป รอกุกเอาคืนเธอบ้างเถอะ รับรองเธอต้องร้องขอชีวิตแน่” 
พูดจบจองกุกก็ทำอย่างที่เขาพูดทันที คือการเอาคืนคุณตามที่เขาบอกยังไงล่ะ คุณใช้ปากทำรักให้เขาจนแทบคลั่งตายอยู่รอมร่อเพราะสำลักความสุข ถึงเวลาที่เขาจะปรนเปรอความสุขนั้นคืนให้กับคุณบ้างแล้ว เขาผละมือออกจากความอ่อนนุ่นส่วนบนไปสู่ความสวยงามส่วนล่าง จองกุกจับเรียวขาของคุณให้แยกออกก่อนจะจ้องมองความสวยงามตรงหน้าอีกครั้ง

“อย่าอายสิครับ เธอน่ะ สวยมากเลยรู้มั๊ย สวยไปทุกอย่างเลยจริงๆ” จองกุกพูดพร้อมกับดึงมือของคุณที่กำลังปกปิดส่วนที่คุณหวงแหนเอาไว้ เพราะคุณเขินมากที่เขาเอาแต่จ้องมันอยู่อย่างนั้น

“อ๊า...จองกุก “ คุณที่ไม่ทันได้ตั้งตัว ถูกจองกุกค่อยๆ ใช้มือหนาคลี่กลีบกุหลาบสีสวยของคุณออกอย่างทะนุถนอมราวกับกลัวว่ามันจะบอบช้ำด้วยมือของเขา มืออีกข้างที่ว่างอยู่ ก็สะกิดเข้ากับเม็ดเสียวของคุณอย่างจงใจ พร้อมกับรอดูว่าคุณจะตอบรับกับการกระทำนั้นยังไง เมื่อเขาได้ยินเสียงครางแสนหวานจากคุณเขาก็พอใจขึ้นมาในระดับหนึ่ง แต่นิ้วมือมันเป็นแค่การเบิกเส้นทางเท่านั้น 

ต่อไปต่างหากคือของจริง เขาก้มลงไปตรงส่วนนั้นพลางยื่นปลายลิ้นร้อนชื้นไปแตะลงที่รอยแยกตรงช่องทางของคุณ และไม่รอช้าที่จะใช้ลิ้นของเขาย้ายไปโลมเลียตามขาอ่อนด้านในที่มันไม่ห่างจากจุดอ่อนไหวของคุณเท่าไหร่นัก จนคนตัวเล็กกระตุกเป็นระยะ จองกุกดูดซับน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาจากช่องทางอันสวยงามนั้น แล้วกลืนมันลงไปราวกับว่ามันคือ “น้ำหวาน” ที่เขาโปรดปราน ลิ้นร้อนที่แสนซุกซนของเขาลากไล้ไปเขี่ยเม็ดติ่งสีชมพูของคุณเล่นอย่างจงใจ จนคุณครางออกมาแทบจะไม่เป็นภาษา ร่างกายบิดเร่าอย่างควบคุมไม่ได้

“ชอบมั๊ยคะ..ที่รัก อื่อ เธอนี่หวานไปทุกอย่างจริงๆ เลยนะ” จองกุกเขาไม่หยุดแค่นั้นหรอก เขายังคงลากปลายลิ้นร้อนนั้นไปตามรอยแยกของกลีบกุหลาบบาง สลับกันไปเรื่อยๆ ทั้งดูดดึง และโลมเลียอย่างต่อเนื่องจนคุณเกร็งไปทั้งร่าง
“อ๊า จะ จองกุก พอแล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว ..อ๊ะ “ “ให้ตายเถอะนี่เขาเอาคืนฉันจริงๆ ใช่มั๊ย“
คุณยิ่งห้ามก็เหมือนเป็นการยุให้กระต่ายหื่นที่กำลังสนุกกับช่องทางรักของคุณ ยิ่งชอบใจเข้าไปใหญ่ เขา ตั้งใจละเลงลิ้นลงไปที่จุดกระสันของคุณเพื่อปลุกปั่นให้คุณรู้สึกถึงมันให้มากที่สุด

“อ๊า...จองกุก อ๊า.....หยุดได้แล้ว”
“พูดเพราะๆ แล้วจะหยุดค่ะ” เขาแกล้งคุณอีกแล้ว ความขี้เล่น นี้มันติดตัวเขาตลอดรวมไปถึงตอนมีเซ็กส์เขาก็ยังคงเอานิสัยนี้มาใช้
“คนบ้า..อ๊า หยุดเลยนะ อ๊ะ...”
“คนบ้าไม่เพราะเลยค่ะ”
“จ๊วบ....” คราวนี้เขาเปลี่ยนจากการเลียมาเป็นการดูดตรงจุดนั้นเข้าอย่างจัง ทำให้คุณเสียววาบไปทั้งร่างแทบทนไม่ไหว จนต้องพูดสิ่งที่เขาอยากได้ยินออกมา
“อ๊ะ ที่รักคะ พอแล้วค่ะ (ชื่อคุณ) ไม่ไหวแล้วนะคะ อ๊ะ” เขาหยุดแกล้งคุณแล้วหลุดยิ้มออกมาอย่างพอใจ

“น่ารักจริงๆ แครอทของกุก” เขากลับมามอบจูบอันแสนหวานแต่เต็มไปด้วยความต้องการให้กับคุณอีกครั้ง คุณเองก็ตอบรับมันได้ดีเช่นเคย ในขณะที่ริมฝีปากยังคงเชื่อมต่อกันไม่ลดละ คุณก็รับรู้ได้ถึงอีกส่วนหนึ่งของร่างกายที่กำลังจะเชื่อมต่อกันอีกครั้ง เมื่อจองกุกค่อยๆ ใช้ท่อนขาของเขาแทรกลงมาที่กลางกายของคุณทำให้เรียวขาของคุณต้องแยกออกจากกันช้าๆ

“ได้ใช่มั๊ย... (ชื่อคุณ) จะไม่ร้องไห้เพราะกุกอีกแล้วใช่มั๊ยคะ...” เขาถามเพื่อความแน่ใจว่าคุณจะสามารถ ร่วมรักกับเขาได้จริงๆ หรือเปล่า เพราะถึงแม้ว่าอารมณ์ของเขาตอนนี้มันเลยเถิดไปไกลแค่ไหนแล้วก็ตาม แต่ถ้าคนตัวเล็กตรงหน้าบอกว่า ทำไม่ได้ เขาก็พร้อมที่จะหยุดมัน เพื่อคนที่เขารัก
“ไม่แล้วค่ะ (ชื่อคุณ) ไม่กลัวกุกเลยสักนิด”
“แน่ใจนะ”
“ไม่เชื่อเหรอ” คุณยิ้มก่อนที่มือของคุณจะเป็นฝ่ายเอื้อมไปจับตัวตนแข็งขืนที่กำลังสู้กับมือของคุณ จนคุณรู้สึกได้ว่าเขาต้องการคุณมากแค่ไหน ก่อนจะค่อยๆ จับให้มันมาจ่อตรงช่องทางรักของตัวเอง
“อ่า... (ชื่อคุณ)” จองกุกกัดริมฝีปากตัวเองแน่น เมื่อคุณเอาส่วนปลายแกนกายของเขาถูไถขึ้นลงไปมากับช่องทางปริ่มน้ำของคุณอย่างช้าๆ
“ให้ฉันเป็นของนายอีกครั้งนะจองกุก”

จองกุกจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่เขาหลงรักอย่างถอนตัวไม่ขึ้น...ก่อนจะส่งรอยยิ้มที่อบอุ่นมาให้กับคุณ
“กุกจะทำเบาๆ นะคะ”
“อื่ม” คุณพยักหน้ารับ
“กุกรัก (ชื่อคุณ) อ่า...มากนะ อ๊ะ”
“อ๊า...อื่อจองกุก ฮึก...อ๊ะ”  คุณเผลอร้องออกมาเมื่อจองกุกบอกรักคุณพร้อมๆ กับดันตัวตนของเขาเข้ามา ถึงมันจะแค่ส่วนปลายเท่านั้น แต่มันก็ทำให้คุณเจ็บเหมือนครั้งแรกที่เป็นของเขา
“อื่อ...เจ็บใช่มั๊ย กุกหยุดได้นะ...”
“ไม่...อย่าหยุดนะ ฉันไม่เป็นไร ฉัน.....”
“จะพูดอะไรพูดเหรอ”
“ฉันต้องการนาย เข้ามาเถอะ ฉันไม่เป็นไร -///- ” คุณพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเขินอาย แต่ความรักและความต้องการผู้ชายตรงหน้ามันมีมากกว่า

“อ่า...มันแน่นมาก อึ่ก” จองกุกทั้งรู้สึกอึกอัดและรู้สึกดีมากๆ ในเวลาเดียวกัน เมื่อเขาดันท่อนกายเข้าไปในช่องทางที่เขาแสนจะคิดถึงอีกครั้งจนมันถูกกลืนหายเข้าไปในตัวของคุณจนมิด ความตอดรัดนี้ ความอบอุ่นนี้ เขาคิดถึงมันเหลือเกิน
“จะขยับแล้วนะ” ...เมื่อคุณพยักหน้ารับ เห็นอย่างนั้นจองกุกจึงค่อยๆ สอบสะโพกเข้าออกช้าๆ เพื่อให้คุณและตัวเขาเองได้ปรับตัว กับสิ่งที่ทั้งคู่ห่างหายไปนาน
“อึก กุกคิดถึงจัง...อ่าคิดถึงที่สุด”
“อ๊ะ ฉันก็คิดถึง คิดถึงมาก” เมื่อหัวใจและร่างกายต่างโหยหากันและกัน ความเจ็บปวด และความอึดอัดในทีแรกตอนนี้มันแปรเปลี่ยนเป็นความสุขที่ทั้งคู่มอบให้กันและกัน จองกุกเองเมื่อรู้ว่าคุณไม่ได้มีปฏิกิริยา ต่อต้านหรือหวาดกลัวเขาอีกแล้ว เขาจึงดันสะโพกเขาหาร่างบางด้วยความเร็วและหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะ...จองกุก อื่อ..”
“อ่า (ชื่อคุณ) (ชื่อคุณ) เสียวมั๊ยคะ....”
“มากค่ะ..อ๊า จองกุก อึ่ก” .

“ขอแรงอีกได้มั๊ย” คุณไม่ได้ปฏิเสธคำขอของเขาและยังกดท้ายทอยของจองกุกลงมา เพื่อมอบจูบแสนหวานให้กับเขา จูบของคุณมันยิ่งกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาของจองกุกให้ลุกโชนมากกว่าเดิม ท่อนแขนแกร่งของเขา ค่อยรั้งเรียวขาของคุณให้แยกออกจากกันมากขึ้น แล้วกระแทกแท่งร้อนระอุเข้ามาทั้งแรงและลึกขึ้นไปอีก

“อ๊า....ฮึกจองกุก ซี๊ด...ฉันไม่ไหวแล้ว” เหมือนจองกุกจะหาจุดกระสันของคุณเจอและตอกย้ำอยู่ตรงนั้นตลอดมันเลยทำให้ ความสุขสมของคุณมาถึงเร็วกว่าเขา
“กุกก็ใกล้แล้ว อ๊ะ...เธอรัดกุก แน่นมากเลย อ่ะ ขอแรงอีกนะ”
“ยังแรงกว่านี้ได้อีกเหรอ”

ตั่บๆๆ
เสียงร่างกายส่วนล่างของจองกุกและคุณกระทบกันดังจากแรงกระแทกของจองกุก ที่มันทวีความแรงและความเร็วขึ้นทุกขณะ คงเพราะเขาอัดอั้นและอดทนมานานแล้ว พอได้กลับมาสัมผัสคุณแบบนี้อีกครั้งมันจึงทำให้เขาแทบจะควบคุมความต้องการของตัวเองไว้ไม่อยู่ แต่ด้วยความรักที่เขามีให้คุณเขาจึงไม่อยากทำรุนแรงไปมากกว่านี้

“ฮ่ะ ฮึก. (ชื่อคุณ)...อ่ะ” หลังจาก ที่เขาไสกายเข้าหาคุณอยู่ไม่นานนัก ร่างหนาของจองกุกก็กระตุกเกร็งก่อนที่คุณจะรับรู้สึกความอุ่นร้อนมหาศาลที่กำลังพวยพุ่งเข้ามาในตัวของคุณ...
สายตาของคุณเผลอไปสบเข้ากับสายตาของจองกุกที่กำลังจ้องคุณอยู่ก่อนแล้ว หน้าตาแบบนี้ สายตาแบบที่คุณรู้...ว่าเขากำลังอ้อนเพื่อจะขออะไร

“ที่รักคะ กุกขอ....อ๊ะ.. (ชื่อคุณ) O.O
“รู้หรอกว่าจะขออะไร อยากได้แบบนี้ใช่มั๊ย”

“ยัยตัวเล็ก นอกจะจะรู้ใจผมแล้วยังทำให้ผมทึ่งอีก เมื่อเธอเปลี่ยนตำแหน่งให้ตัวเองขึ้นมานั่งอยู่บนตัวของผมอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ จับแกนกายของผมสอดใส่เขาไปในช่องที่อบอุ่นนั้นจนมิดลำ”

“ฉันรู้ว่านายอยากให้ทำแบบนี้ แต่ครั้งนี้...นายจะไม่ใจร้ายเหมือนตอนนั้นแล้วได้มั๊ย...”
“ดูทำหน้าเข้าสิ ทั้งอ้อนและน่าสงสารในเวลาเดียวกัน เมียใครวะเนี่ยน่ารักชิบ”
“น่ารักแบบนี้ใครจะใจร้ายได้ลงคอล่ะคะ....คราวนี้กุกให้ (ชื่อคุณ) ลงโทษกุกเลย ลงโทษหนักๆ เลยก็ได้” เขาพูดยิ้มๆ
“ต้องทำไง...-///- “
“มาค่ะ...เดี๋ยวกุกเริ่มให้ แต่ถ้าทำได้แล้วที่รักต้องทำเองนะคะ”
“อื่อ -///-“
จองกุกเอื้อมมือไปกดสะโพกงอนงามของคุณเอาไว้ แล้วค่อยๆ ขยับมันขึ้นลงเป็นจังหวะตามที่เขาคอยควบคุมอยู่
“อื่อ อ๊ะ...” คุณเริ่มหลุดเสียงหวานออกมาอีกครั้ง เมื่อความรู้สึกตรงจุดที่เชื่อมต่อกันมันกำลังทำให้คุณใจเต้นแรงอีกครั้ง

“ซี๊ด เก่งค่ะ อ๊า.....” เมื่อจองกุกเห็นแล้วว่าคุณสามารถทำมันได้เอง เขาจึงไม่ออกแรงหรือคอยบงการอะไร แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังคงบีบจับ เคล้นคลึงสะโพกขาวเนียนของคุณอยู่เพื่อระบายความรู้สึกที่พวยพุ่งขึ้นมา


“ผู้ชายโหยหาการ On Top เพราะแบบนี้สินะ การที่ร่ายเปลือยเปล่าของผู้หญิงที่รัก กำลังขับเคลื่อนอยู่บนตัวของเรา หน้าอกนุ่มนิ่มขนาดเกินตัวนั้นกำลังกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะร่างกาย เหงื่อเม็ดเล็กๆ ที่ผุดขึ้น และออกมาตามไรผมของยัยตัวเล็กของผม มันทำให้ผมแทบทนไม่ไหว ความสุขนี้มันแทบทำให้ผม ปลดปล่อยออกมาได้ตลอดเวลาเลยจริงๆ”

เสียงครางของคุณและจองกุกดังสลับกันไปมา เมื่อความรู้สึกและอารมณ์ที่พุ่งทะยานขึ้นโดยไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่ายๆ ไม่ว่าหิมะข้างนอกจะทำให้คนที่ไร้คู่หนาวเหน็บเพียงไหน ก็ไม่ส่งผลใดๆ กับทั้งคู่ได้เลย เมื่อไอร้อนจากร่างกายที่กำลังบรรเลงบทรักอย่างเร่าร้อนนั้น ทำให้ทั้งร่างของคุณและของเขาพร่างพราวไปด้วยหยาดเหงื่อที่ซึมออกมายามมันต้องกับแสงไฟในห้อง

“อ๊ะ จองกุก จองกุกคะ...อ๊า....”
“แบบนั้นแหละที่รัก อ๊า ...กุกไม่ไหวแล้ว “
“อีกนานมั๊ย อ๊ะ ฮึก ฉันไม่ไหว...”
“อีกนิดเดียวนะครับ ซี๊ด....”
“อื่อ..เหนื่อยแล้ว” ในที่สุดคุณก็คุมเกมนี้ต่อไปไม่ไหว เมื่อคนใต้ร่างนี้อึดเหลือเกินไม่ยอมถึงฝั่งฝันสักที จนคุณหมดแรงทิ้งร่างลงไปซบลงที่แผงออกชุ่มเหงื่อของเขา
“อะไรกันนอนเฉยๆ แท้ๆ ทำไมเหงื่อออกแบบนี้เนี่ย ชิ”

“ว้า แครอทน้อยเหนื่อยแล้วเหรอคะ”
“จะตายแล้วค่ะ ....”
“หึหึ งั้นกุกต่อเองนะ”
จองกุกยกตัวคุณขึ้นแล้วจัดท่าให้คุณหันหลังพร้อมกับยกสะโพกของคุณขึ้นมาในองศาที่พอเหมาะกับบทรักต่อไป
สวบ !!
“อ๊า..ฮึก...จองกุก“
“เริ่มแล้วนะ”
ตั่บๆๆ
จองกุกไสกายเข้าหาสะโพกของร่างบางที่หันหลังให้กับเขาอีกครั้ง ท่านี้เป็นอีกท่าที่เขาชอบ แต่ครั้งนี้คุณไม่ได้รู้สึกว่าเขาทำรุนแรงกับคุณเหมือนคราวที่แล้ว ทั้งๆ ที่จังหวะและความหนักหน่วงในตอนนี้ มันแทบจะไม่ได้ต่างกันเลย มันคงเป็นเพราะความรู้สึกที่ครั้งนี้จองกุกทำแบบนี้กับคุณด้วยความรู้สึกรักและต้องการคุณเท่านั้น

“อ๊ะ จองกุก อึ่ก ลึกไปแล้วนะ...ฉันไม่ไหวแล้ว “
“อีกนิดนะคะ ที่รัก อ๊ะ ที่รักทำกุกเสียวมากเลยรู้ตัวมั๊ย” เขาพูดไปในขณะที่เพิ่มความแรงขึ้นไปอีก
“อ๊า จองกุกอึ่ก นายไปเอาแรงมาจากไหนเนี่ย อ๊ะๆๆ ฉันไม่ไหวแล้ว” ช่วงล่างของเขาก็ยังคงทำงานต่อไปในขณะที่ริมฝีปากของเขาก็พรมจูบและสร้างรอยรักไปบนแผ่น

หลังขาวเนียนของคุณ มือสองข้างก็เอื้อมไปขยำทรวงของคุณไม่ลดละ การทำสามอย่างไปพร้อมๆ กันแบบนี้ แต่เขากลับทำมันได้ดี โดยไม่ขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่น้อย มันเรียกเสียงครางของคุณออกมาได้เรื่อยๆ จริงๆ
“เรียกชื่อกุกสิคะ เรียกออกมาดังๆ” 
คุณนึกอยากแกล้งเขาขึ้นมาบ้าง โดยการที่ไม่ครางชื่อเขาออกมา คนตัวสูงที่กำลังรอฟังรู้สึกขัดใจอยู่บ้าง แต่เรื่องอะไรเขาจะยอม ยังไงซะเขาก็ต้องหาวิธีให้คนตัวเล็กครางชื่อเขาออกมาให้ได้ มือหนาของจองกุกคนเจ้าเล่ห์ เปลี่ยนจากอกอิ่มไปเป็นกลีบกุหลาบของคุณอีกครั้ง เขากดนิ้วลงไปเขี่ยเม็ดติ่งของคุณอย่างมันมือพร้อมกับออกแรงเข้าหาคุณอย่างถี่ยิบ

“อ๊า..ฮึก อ๊า พอแล้วฉันไม่ไหวนะ”
“เรียกชื่อกุกออกมาเลยนะ อ๊ะ...” แขนแกร่งคว้าเอวบางเอาไว้เพราะรู้ว่าแขนเล็กๆ นั้นเริ่มประคองตัวเองไม่ได้แล้ว มืออีกข้างก็กำลังละเลงจุดกระสันของคุณอยู่ ในขณะที่แกนกายของเขาก็ยังคงเคลื่อนตัวเข้าออกในจังหวะที่ไม่ลดละเช่นกัน มันทำให้คุณแทบจะบ้าตายไปตรงนั้น มันทั้งเจ็บ ทั้งจุกและมีความสุขไปพร้อมๆ กัน จนคุณต้องยอมรับในความพ่ายแพ้ครั้งนี้ ว่าคุณแพ้เขาอย่างราบคาบ ในเรื่องแบบนี้คุณไม่มีทางที่จะสู้เขาได้เลย
“จองกุก คะ จองกุก...(ชื่อคุณ)ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ..เบาๆ ค่ะ”
“ที่รักคะ กุกเสียวมากเลย ทนอีกนิดนะคะ กุกจะถึงแล้ว อ๊ะ...อึก....”


ตั่บๆๆๆๆ
เสียงหน้าขาของจองกุกกระทบกับบั้นท้ายของคุณครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะกดสะโพกลงไปให้แกนกลางกายของเขาเข้าไปในตัวของคุณให้ลึกที่สุด ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักเหนียวข้นเข้าไปในตัวคุณอีกเป็นครั้งที่สอง
จองกุกแช่มันไว้อย่างนั้นก่อนที่คุณจะหมดแรงทรงตัวแล้วทรุดลงไปนอนราบกับเตียง โดยที่แกนกายของจองกุกยังคงไม่ถอนถอดมันออกแต่กลับคาเอาไว้อย่างนั้น ร่างหนาของจองกุกก็ทิ้งตัวลงมาทาบทับร่างบางของคุณเอาไว้อีกทีหนึ่ง
“ปล่อยลึกๆ แบบนี้ รับรองได้กระต่ายน้อยแน่ๆ ค่ะ แต่ท่าจะให้ชัวร์ มันต้องทำหลายๆ รอบ”
“ฮะ ??? ไม่เอาแล้วนะ..พอแล้วนะ อ่ะ...อ๊า...จองกกุก นายมันหื่นอีกแล้ว” คุณบ่นออกมาเมื่อจองกุกเริ่มขยับตัวเข้าออกช้าๆ อีกครั้ง
“ที่รักก็รู้นี่คะว่า...กุกชอบทำหลายๆ ครั้ง” “นั่นไง ทำเสียงอ้อนอีกแล้ว แล้วฉันก็แพ้ทุกที”
“กุกขอต่ออีกครั้งไม่ได้เหรอ....น๊า...แค่ครั้งเดียวจริงๆ”

“จะขอทำไมก็นายกำลังทำฉันอีกรอบอยู่เนี่ย” จองกุกยิ้มออกมาเมื่อได้ยินคุณบ่นเขา แต่เขาสนใจที่ไหนกันล่ะ เขายังคงขยับเข้าออกช้าๆ ในท่าที่ทั้งคุณและจองกุกยังคงนอนราบทั้งคู่
“รู้มั๊ย ก้นนิ่มๆ ของที่รักมันทำให้กุกมีอารมณ์มากเลยล่ะ อ๊า เสียวจัง”
“-///-“
“(ชื่อคุณ) อย่าเงียบสิ อ๊ะ....”
“................”
“เงียบเหรอ...แน่ใจนะว่าจะเงียบ ขอให้เงียบได้ตลอดนะยัยแครอท”
พรึ่บ
เขาถอดแกนกายออกจากคุณอีกครั้ง แล้วจับให้คุณมานั่งอยู่บนตัวของเขาในท่าที่เขาชอบที่สุด
O.O จองกุกฉันไม่มีแรงทำให้แล้วนะ”
“ใครบอกว่าจะให้ทำเองล่ะคะ รอบนี้กุกจะจัดเอง แล้วก็เงียบให้ได้จนสุดล่ะ” พูดจบกระต่ายหื่นที่คุณเป็นคนปลุกขึ้นมาเอง ก็จัดการสอดแท่งร้อนของตัวเองกลับเข้าไปในร่างกายของคุณอีกครั้ง ครั้งนี้เขากระแทกสวนขึ้นไม่ยั้งอย่างที่เขาบอกเอาไว้จริงๆ

“อื่อ....” คุณกัดปากแน่น เพราะไม่อยากร้องออกมาให้มันได้ดั่งใจจอนจองกุก แต่เขาไม่ยอมแค่นั้น เขาควงสะโพกหมุนวนเพื่อให้แกนกายของเขาไปสะกิดกับจุดกระสันของคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อเขาเจอมัน ที่นี่เขาก็จัดการคุณแบบไม่หยุดยั้ง จนในที่สุด
“อ๊า ฮึก จองกุก อ๊า ..จองกุกคะ “
“ทีนี่ก็ร้องออกมาดังๆ นะคะ...แต่ก็เก็บไว้ร้อง รอบต่อไปด้วยนะ”
O.O ไหนบอกว่าครั้งนี้ครั้งสุดท้ายไง...นาย อ๊ะ มัน  คน ขี้ โกง”  คำพูดของคุณขาดห้วงไปตามแรงขับเคลื่อนของจองกุก...
“ไม่ต้องกลัวว่าจะเหนื่อยนะคะ เดี๋ยวกุกทำเองหมดเลย ที่รักไม่อยากมีตัวเล็กแล้วเหรอ ยิ่งทำเยอะๆ ยิ่งมีโอกาสสูงนะ”
“นายไม่ต้องเอาตัวเล็กมาอ้าง อ๊ะ เลย นะ นายกำลังสนอง need ตัวเองล้วนๆ”
“แล้วที่ที่รัก...ไม่ need กุกเหรอคะ”...
“-///-“
“ไม่ Need จริงๆ เหรอ แต่ที่รักตอดกุกไม่หยุดเลยนะ”
“พูดออกมาสิคะว่าต้องการกุก...พูดออกมาว่ารักกุกแค่ไหน”
“-///-“

สายตาและน้ำเสียงแบบนี้ของเขามันไม่ใช่การออดอ้อนเล่นๆ แต่เขาต้องการความรักจากคุณและต้องการให้คุณแสดงมันออกมา แล้วมีเหรอที่คุณจะให้เขาเข้าใจว่าคุณไม่รักเขา คุณเลือกที่จะไม่ตอบเป็นคำพูด แต่คุณเลือกที่จะตอบเขาด้วยภาษากาย ด้วยร่างกายที่กำลังเชื่อมโยงกันด้วยความรักนี้ และริมฝีปากเล็กๆ ที่หอมหวานเย้ายวนของคุณที่มอบจุมพิตให้เขาอีกครั้ง พร้อมกับรวมรวมเรี่ยวแรงอันน้อยนิดที่ยังคงพอมีอยู่ ขยับเข้าหาร่างหนาของเขาอีกครั้ง เพื่อแสดงให้เขารู้ว่าคุณต้องการเขามากแค่ไหน

จองกุกรับรู้ได้ในทันทีถึงสิ่งที่คุณต้องการจะบอกเขาผ่านร่างกายนี้ และเขาเองก็ไม่รอช้าที่จะบอกรักคุณ ด้วยร่างกายของเขาเช่นกัน
ทุกการเคลื่อนไหว ทุกจังหวะที่เขาทำลงไป มันบอกคุณได้ว่า เขารัก และ ต้องการอยู่เคียงข้างคุณแบบนี้ ไปตลอดชีวิตของเขา
และการบอกรัก ที่แสดงผ่านภาษากายของคุณและจองกุกก็ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ราวกับว่ามันไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงเหมือนความรักของทั้งสองที่มันจะยังคงอยู่และตราตรึงอยู่ในหัวใจของคุณและเขาอยู่เสมอ มิเสื่อมคลาย



*゚・✿..:* *.:。✿*゚・✿..:* *.:。✿













วันจันทร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560

Nc Orange Secret (2) ep.19






Nc Orange Secret (2) ep.19



*.:*゚・..:* *.:*゚・..:* *.:*¨゚・ ..:* *.:*¨゚・ ..:*


(ชื่อคุณ):จองกุก อย่าทำเเบบนี้นะ/// คุณพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ทั้งตกใจเเละกลัวในเวลาเดียวกัน
จองกุก:ทำไม พูดอย่างกับไม่เคย
(ชื่อคุณ):เราไม่ได้เป็นอะไรกันเเล้วนายไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันเเบบนี้ กรี้ด!!!!

คุณกรีดร้องออกมา เมื่อจองกุกใช้มือทั้งสองข้าง ฉีดเสื้อคุณจนขาดเเยกออกจากกัน

จองกุก:ไม่ได้เป็นอะไรกัน??? หึ ใช่สินะ เเต่เธอจะคิดมากทำไม ตอนเธอเป็นเเฟนฉัน เธอยังรักวีฮยองได้เลย นี่เราเลิกกันเเล้ว ทำไมฉันจะเอาเธอไม่ได้ เธอทำตรรกะที่ฉันเคยเข้าใจพังหมดเเล้ว(ชื่อคุณ)

(ชื่อคุณ):จองกุก!!!! /// คุณเรียกชื่อเขาเสียงดังทั้งโมโหทั้งน้อยใจ เพราะเขาไม่เคยหยาบคายเเบบนี้กับคุณสักครั้ง
จองกุก:ทำไม โกรธเหรอ หึ เจ็บเหรอ มันไม่เท่ากับฉันตอนนี้หรอก

พูดจบ จองกุก ก็กดริมฝีปากลงมาบดขยี้ ปากบางของคุณ มันเกิดขึ้นเพราะความโกรธ เหมือนกับที่ปรากครั้งนั้น แต่คราวนี้ มันเเตกต่างอย่างมากเพราะนอกจากมันจะรุนเเรงกว่า มันยังเต็มไปด้วยความ “อยากเอาชนะ”วีของจองกุก เพิ่มเข้าไป ด้วย จองกุก มอบจูบที่รุนเเรงร้ายกาจ ให้กับคุณมันเป็นจูบ ที่เป็นยัดเยียดเเละจาบจ้วงที่สุด

(ชื่อคุณ):อื่อ อ๊ะ /// คุณพยายามดิ้นขัดขืนเขา ทุกอย่าง ทั้ง เบี่ยงหน้าหนี ขาทั้งสองข้าง พยายามยันให้ตัวเขาออกไป

แต่จองกุก เเทรกร่างหนาของเขา มาที่กลางตัวคุณเเละใช้ขาที่เเข็งเเรงของเขา ดันให้ขาทั้งสองข้างของคุณเเยกออกจากกัน คุณไม่สามารถทำอะไรได้เนื่องไม่มีแรงพอที่จะต้านทานเขาอีก ทำได้เเค่พยายาม ออกเเรง หนีบช่วงสะโพกของจองกุกเเรงๆ แต่มันก็ไม่สามารถทำให้เขา ลดละความรุนเเรงครั้งนี้ได้เลย

(ชื่อคุณ):ไม่จองกุก ไม่ อย่าทำฉัน///จองกุก ผละจากการ ดูดเม้มซอกคอของคุณ
จองกุก:อย่าห้าม เธอก็รู้ว่า ขัดฉันไม่ได้
(ชื่อคุณ):ฮึก นายไม่ใช่คนเเบบนี้ ขอร้อง หยุดเรื่องนี้เถอะนะ
จองกุก:หึ ฉันก็เป็นคนแบบนี้เเหละ เเต่ก่อนหน้านี้ฉันไม่คิดจะใช้มันกับเธอ/// จองกุก ยิ้มร้ายแบบนี้คุณ ไม่เห็นมันมาก่อน พรึ่บ
(ชื่อคุณ):กรี้ด !!!!! ///คุณตกใจเมื่อจองกุกใช้มือหนากระชากบราเซียของคุณจนมันหลุดติดมือเขา ออก ไป โดยที่เเรงดึง นั้นมันทำให้บราครูดกับผิวขาวๆของคุณจนมันเเสบไปหมด

ไม่นานจองกุกเลื่อนมือลงต่ำ ลงไป ดึง ชั้นในของคุณออก อย่างเเรง

(ชื่อคุณ):ไม่จองกุก อย่านะ ไม่นะ /// คุณได้เเต่ร้องห้ามทั้งน้ำตา เเต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้น้ำตาของคุณไม่สามารถหยุดยั้งโทษะเเละอารมณ์เกรี้ยวกราดของคนที่ทาบทับอยู่บนตัวคุณได้เลย
(ชื่อคุณ):อ๊ะ จอง กุก ไม่นะ กรี้ด ฮึก ///จองกุกกระชากกระโปรงของคุณออก

จนตอนนี้ทั้งร่างคุณไม่มีอะไรปกปิดอีกเเล้ว คุณใช้มือทั้งสองข้างปิดหน้าอกของตัวเองเอาไว้พร้อมกับร่ำไห้ตัวโยน

จองกุก:ร้องไปเถอะ น้ำตาของเธอ มันไม่มีค่าสำหรับฉันอีกเเล้ว

พูดจบจองกุกก็รวบมือทั้งสองข้าง ของคุณ ขึ้นเหนือศีรษะด้วยมือข้าง เดียว มืออีกข้างเขา ปลดเข็มขัดราคาเเพงของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว เเล้วทำการ มัดมันไว้กับข้อมือทั้งสองข้างของคุณ

(ชื่อคุณ):ฮึก จองกุก นายอย่าทำเเบบนี้กับฉันเลยนะ ฮึก ฉันกลัวเเล้ว
จองกุก:เธอกลัว แต่ฉันสนุกนี่ เธอทำอะไรไว้กับฉัน ไม่คิดจะชดเชยให้ฉันเลยรึไง ///เขาตะตุกยิ้มร้ายออกมา

“สายตาของเธอที่กำลังแสดงออกว่ากำลังกลัวผม 
มันเหมือนมีดที่กรีดลงไปในใจของผม ความเจ็บนี้เธอต้องชดใช้ให้กับผม”


 (ชื่อคุณ):กรี้ด อะ เอาออกไปนะ ไม่ !!!

คุณผวาไปทั้งร่างเมื่อจองกุก สอด นิ้วยาวๆของเขาเข้าไปใน กลีบกุหลาบของคุณสองนิ้วในคราเดียว มันสร้างความเจ็บปวดให้คุณอย่างมาก เพราะเขาไม่มีเเม้เเต่ความอ่อนโยน ทุกการเข้าออก มันเต็มไปด้วยความรุนเเรง จนช่องทางของคุณเเสบร้อนไปหมด

(ชื่อคุณ):อ๊ะ

ไม่ใช่เเค่มือที่ลุกล้ำ ปากของ เขา ก็ครอบครองยอดปทุมของคุณไปด้วย มันไม่ใช่เเค่ การ โลมเลีย แต่เขา ฝังรอยเขี้ยวไปด้วย ผิวขาวอมชมพูของคุณปรากฏร่องรอยที่แกงก่ำไปทุกที่ที่เขาทำ จนคุณต้องเผลอร้องออกมาดังๆด้วยความเจ็บที่เเล่นเข้ามาทั้งสองทาง จองกุกสลับกันสร้างรอย คิสมาร์กที่รุนเเรง ทั้งหน้าอกเเลยคอของคุณจนมันเเทบจะไม่มีที่ว่าง ตามอารมณ์ ที่ทั้งโกรธทั้งต้องการคุณของเขา

เพราะเมื่อชั่วโมงก่อนที่เขารับรู้เรื่องของคุณกับวี คุณก็ยังคงเป็นผู้หญิงที่เขารักหมดหัวใจ
 ถึงเเม้คุณจะบอกเลิกเขาอย่าง ไร้เยื่อไยไปเเล้วก็ตาม

(ชื่อคุณ):อ๊ะ จองกุก ฮึกหยุดเถอะนะ ฮึก ฉันขอร้อง
จองกุก:ตอนที่เธอ บอกเลิกฉัน ฉันก็ขอร้องเธอเหมือนคนโง่เเบบนี้เเหละ แต่เธอก็ยัง...

"เลือกที่จะทิ้งผม ทิ้งให้ผม ต้องทนอยู่กับทุกวันที่มันยากเย็น ผมคิดถึงเธอทุกขณะที่ผมหายใจ 
ในขณะที่เธอเอง ก็คงคิดถึงคนอื่นอยู่ ผมนี่มันโง่สิ้นดีที่ รักผู้หญิงคนนี้โดยไม่เอะใจเลยว่า 
ตัวเองคงเป็นเเค่สะพานให้เธอก้าวไปหาคนที่เธอต้องการจริงๆอย่างวีฮยอง"

คิดได้แบบนั้นจองกุกยิ่งเพิ่มความรุนเเรงของเรียวนิ้วที่ฝังอยู่ในตัวของคุณ

(ชื่อคุณ):ฮึก หยุดเถอะนะ อื่อ

เขาหยุดเสียงห้ามที่รบกวนเขาของคุณโดยการ จูบคุณอีกครั้ง จองกุก พยายามสอดเเทรกปลายลิ้นหยาบของเขาเข้ามาในโพรงปากของคุณ ที่พยามเม้นปิดสนิทเพื่อขัดขวางการรุกรานของเขา แต่เขาก็ไม่สนใจว่าคุณจะเจ็บปวดเเค่ไหน จองกุก กระเเทกนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของคุณอย่างเเรงจนคุณต้อง ร้องออกมา เขาอาศัยช่วงที่คุณเผยอปาก สอดลิ้นร้อนระอุเข้าไปในโพรงปากของคุณทันที

(ชื่อคุณ):อื่อ /// คุณร้องไห้จนหมดเเรง ทัดทาน ยิ่งคุณขัดขืน ปากบางของคุณก็ยิ่ง เเสบ จนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอยู่

จองกุก ชะงักเเล้วมองหน้าคุณนิ่งด้วยเเววตาที่ไหววูบ แต่เเล้ว เพียงเสี้ยวนาทีเขาก็ปรับสีหน้าให้เเข็งกร้าว อีกครั้ง พร้อมกับมือที่ขย้ำอกอิ่ม ที่เขาเคยทะนุถนอมในทุกๆครั้ง แต่ตอนนี้มันไม่หลงเหลืออีกเเล้ว  นิ้วมือของจองกุกก็ยังคง ฝังเเน่นอยู่ที่ทางรักของคุณ

"ทุกครั้งที่เขาจูบ ทุกครั้งที่เขา สัมผัส ถึงเเม้มันจะเจ็บสักเเค่ไหน 
แต่เพราะฉันรู้ว่าเขารู้สึกยังไง เขาต้องเจ็บกับ สิ่งที่ฉันยัดเยียดให้กับเขา 
ถึงแม้จะทรมานเเค่ไหน แต่ร่างกายของฉัน ฉันรู้ได้เลยว่าตัวเอง 
คล้อยตามสิ่งที่เขากำลังใช้กำลังปลุกปั่นฉันอยู่"

จองกุก:หึ /// จองกุกยกยิ้มมุมปากเมื่อเขาดึงเรียวนิ้วออกจากร่างกายของคุณ
เเล้วพบว่า มันเต็มไปด้วยความเปียกชื้นของคุณ

จองกุก:เธอนี่มันเป็นผู้หญิงประเภทไหนกันนะ ปากบอกว่ารักวีฮยอง เเต่ร่างกายเธอกำลังตอบสนองฉัน ยอมฉันซะงั้น วีฮยองต้องเสียใจเเน่ๆที่รักผู้หญิงใจง่ายอย่างเธอ .....
(ชื่อคุณ):ฮึก จองกุก///คำพูดร้ายกาจของเขามันทำให้ฉันหน้าชา
จองกุก:ไหนๆเธอก็อยาก ฉันก็จะจัดให้ ///จองกุก จัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็วจนเผยให้เห็นร่างกายที่สมบูรณ์สมวัยยี่สิบของเขา
(ชื่อคุณ):ไม่นะจองกุก หยุดนะ แบบนี้มันไม่ถูกต้อง /// คุณพยายามถอยหลังและยันตัวให้ถอยห่างจากเขา

เเต่ความไวของจองกุกก็เร็วกว่าความคิด เขารีบเอื้อมมือไปคว้าข้อเท้าของคุณไว้ มันเลยเป็นผลทำให้ร่างของคุณต้องพลิกคว่ำ แต่คุณก็ไม่ลดละความพยายามที่จะหนีพลางคลานตะเกียกตะกายให้ตัวเองพ้นจากเหตุการณ์ตรงหน้า
เเต่ทว่า...

จองกุก : หึ อยากทำท่านี้สินะ เธอนี้รู้ใจฉันจริงๆ ฉันจะได้เข้าไปในตัวเธอลึกๆ เธอจะได้จดจำความรู้สึกตอนฉันกระแทกไปจนชั่วชีวิต

สวบ !!!!

(ชื่อคุณ):กรี๊ด...

คุณกรีดร้องออกมาอย่างตกใจปนความเจ็บปวด เมื่อจองกุก สอดแทรกตัวตนของเขาเข้ามาในตัวคุณอย่างกะทันหัน ในท่าทางที่คุณกำลังคลานหนีเขา

จองกุก:อ๊ะ..... /// จองกุกเผลอหลุดครางเสียงต่ำออกมา ก่อนที่เขาจะกระเเทกเเก่นกายแข็งแกร่งของเขาเข้าในตัวคุณ
ซึ่งมันทั้งหนักหน่วง เจ็บปวด รุนเเรงเเละรวดเร็ว จนความเจ็บทั้งภายในเเละภายนอกช่องทางของคุณมันทำให้คุณต้องระบายความทรมานนี้ด้วยการใช้มือทั้งสองข้างขยุ่มลงไปที่ผ้าปูที่นอนแน่นพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย

ปั่ก ปั่ก ปั่ก

เสียงหน้าขาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของของกุกกระทบกับ บั่นท้ายของคุณเป็นจังหวะ เสียงของหัวเตียงที่ครุดกับกำเเพงห้อง ดังไปตามเเรงของร่างกาย ของคนที่ไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้ รู้สึกพอใจที่ได้ร่วมรักกับคุณได้
เเต่อีกใจนึงเขาก็ทั้งโกรธทั้งน้อยใจคุณที่ทำร้ายเขาอย่างเเสนสาหัส คุณกับพี่ชายที่เขารักที่สุด ทำร้ายหัวใจรักของเขาจนมันเเหลกสลายอย่างไม่มีชิ้นดี

(ชื่อคุณ):อ่า อ๊า จองกุก หยุดเถอะ ฉันเจ็บ อ๊ะ //คุณพยายามร้องขอเขาอีกครั้ง

แต่เขาก็ไม่ได้ฟังเลย เขายังกระเเทกกระทั้นมันเข้ามาไม่หยุดหย่อน จนตอนนี้คุณหมดเรี่ยวเเรงเเล้ว
ได้เเต่ปล่อยให้เขากระทำกับร่างกายของคุณตามอารมณ์ของเขา

จองกุก:เธอ นี่ เเน่นทุกครั้งที่ทำเลยนะ อ๊ะ วันนั้นที่เกาะเชจู อ่า ฉันก็ลืมเช็คว่า เธอยังซิงจริงๆรึป่าว
(ชื่อคุณ):ฮึก จองกุก /// คุณใช้เรี่ยวเเรงที่มีเรียกชื่อเขา เพราะสิ่งที่เขาพูดมันเลวร้ายเกินกว่าคุณจะรับไหว

เเละเขายังคงไม่หยุดเเค่นั้น เอื้อมมือมาด้านหน้าเพื่อจะ ขย่ำ หน้าอกของคุณอีกครั้งมืออีกข้าง ก็บังคับให้คุณหันหน้ามาหาเข้าเพื่อ จะจูบคุณอีก

การรุกล้ำอย่างร้ายกาจทั้งส่วนกลางตัว หน้าอก โพรงปาก พร้อมๆกันในเวลาเดียวของจองกุก มันทำให้คุณแทบจะตายไปตรงนั้น มันทั้งเจ็บปวด เเสบร้อน เเละรวดร้าวไปทั้งร่าง

จองกุก:อ๊ะ อ่า อื่ม

เสียงครางของของกุก เริ่มถี่ขึ้นพร้อมกับเสียงลมหายใจที่ทวีความรุนเเรงขึ้น ทำให้คุณเริ่มรู้ ว่าจองกุกใกล้จะถึงจุดสูงสุดแล้ว ซึ่งก็เป็นอย่างที่คุณคิด เมื่อเขากระตุกเกร็ง

เเละทำในสิ่งที่คุณไม่คาดคิด เมื่อคุณรับรู้ได้ถึงความอุ่น ของของเหลวที่อัดฉีดอยู่ ”ในตัวของคุณ”

(ชื่อคุณ):จองกุก !!! นาย ทำเเบบนี้ทำไม อ๊ะ///ยังไม่ทันที่คุณจะพูดจบจองกุกก็พลิกร่างของคุณให้นอนหงายเเล้ว สอดเเก่นกายเข้ามาอย่างรุนเเรงอีกครั้ง
(ชื่อคุณ):หยุดนะ นายทำเกินไปเเล้ว นะ อ๊า ถ้าฉัน...
จองกุก:ทำไม กลัวท้องเหรอ มันก็เเค่ความเสี่ยงมากกว่าทุกครั้งเอง อ่า.....แต่ถ้าเธอเกิดท้องขึ้นมา ก็บอกฉันนะ ฉันจะรีบรับผิดชอบทันที

(ชื่อคุณ):อ๊า หยุดนะ นายพูดบ้าอะไร ออกไปจากตัวฉันนะ ///คุณพยายามดันตัวเขาออก ทั้งที่ข้อมือของคุณยังถูกมัดอยู่ คุณ ยอมทนเจ็บ เพื่อดึงมืออกจากกันตรึงด้วยเข็มขัดจนในที่สุก มือทั้งสองข้างของคุณก็เป็นอิสระ แต่มันก็ทิ้งรอยแผลที่มีเลือดไลซิบๆรอบข้อมือของคุณ

จองกุก:ฉันจะยอมให้เธอเป็นเมียเก็บ ดีมั้ย เธอจะได้ไม่มีหน้าไปหาวีฮยอง เเล้วคนดีอย่างฮยองคงไม่เเย่งลูกเเละเมียเก็บคนอื่นหรอก อ่า

เขายังคงทำร้ายหัวใจของคุณด้วยคำพูดที่เต็มไปด้วยความโกรธ บวกกับ ทำร้ายร่างกายของคุณจนบอบช้ำไปทั้งร่าง จากการกระเเทกกระทั้นตัวตนของเข้ามาในร่างกายของคุณอย่างไม่ลดละ และมันให้คุณเริ่มสำนึกแล้วว่า ไม่ว่ามือของคุณจะหลุดพ้นจากพันธนาการ แต่ มันก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย เมื่อตอนนี้ทั้งร่างกายของคุณมันไร้ซึ่งเรี่ยวแรง
คุณทั้งจุก เเละรู้สึกเจ็บที่ท้องน้อยขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ในที่สุด จองกุกก็ปลดปล่อยทุกอย่างในร่างกายของคุณอีกครั้ง มันมากมายจนบางส่วนล้นทะลักออกมาจากกลีบกุหลาบของคุณ
เเต่เขาก็ยังไม่หยุดเเค่นั้น จองกุก เปลี่ยนให้คุณมานั่งอยู่บนร่างกายกำยำของเขาในขณะที่เเกนกลางของเขายังฝังอยู่ในตัวคุณ

(ชื่อคุณ):พอเถอะนะ ฮึก จองกุก ฉันไม่ ไหวเเล้วนะ
จองกุก:เธอก็รู้จักฉันดีนี่ เราทำกันกี่ทีมันก็ไม่ต่ำกว่าสาม แค่นี้ ฉันยังไม่พอใจหรอก
(ชื่อคุณ):ฮึก พอเถอะนะ ฉันปวดท้อง ขอร้อง

ปั่ก

(ชื่อคุณ):กรี้ด!!!/// คุณเจ็บเจียนตายเมื่อเขากระเเทกสวนมันเข้ามาอย่างเเรง
จองกุก:ฉันสงสารเธอจัง ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ ฉันจะหยุดเเค่ครั้งนี้อีกครั้งเดียว
(ชื่อคุณ):ฉันต้องทำ อึก ยังไง///ถ้าทันจะทำให้ความทรมานครั้งจบลงให้เร็วที่สุด ฉันก็จะทำ

เขายกยิ้มร้าย นาทีนี้ปีศาจคงจะเข้าสิงเขา เขายอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะทำให้คุณเจ็บ
จองกุก:ขย่มฉัน

(ชื่อคุณ):จองกุก!!! ///คุณเรียกชื่อเขาผ่านดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา ที่ยังไม่หยุดไหลมาร่วมชั่วโมงจนตาของคุณบวมเเดงไปหมด
จองกุก:ถ้าทำไม่ได้ ฉันทำเอง

ปั่ก

(ชื่อคุณ):กรี้ด

จองกุกกระเเทกขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งรุนเเรงเเละเน้นความลึกจนคุณแทบทนไม่ไหว ความเจ็บหน่วงที่ช่องท้องมันมากขึ้นไปทุกที

ปั่ก

(ชื่อคุณ):กรี้ด

จองกุก:ฝึกไว้สิ เผื่อเอาไว้ทำกับวีฮยองไง
(ชื่อคุณ):จอนจองกุก!!!///คุณทนไม่ไหวกับคำพูดของเขาอีกเเล้วจนคุณทำท่าเงื้อมือเพื่อจะตบหน้าเขาด้วยเรี่ยวเเรงอันน้อยนิดที่คุณมี

แต่เขาคว้าข้อมือของคุณเอาไว้ได้ทัน
จองกุก:หึหึ เธอขัดใจฉัน รู้ใช่มั้ยว่าต้องเจออะไร

จองกุกใช้แขนแกร่งทั้งสองข้างของเขา กอดรัดร่างบางที่กำลังสั่นระริกของคุณเอาไว้ ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายคุมเกมนี้ ขณะที่คุณอยู่บนตัวของเขา เขายัดเยียดตัวตนของเขาเข้าในตัวคุณอย่างรุนแรง ครั้งแล้วครั้งเล่า.....

จองกุก: อ่า...ซี๊ด...เธอนี่มันเด็ดเป็นบ้าเลย...ฉันน่าจะเอาเธอตั้งแต่คบกันวันแรกแล้ว ไม่น่าทะนุถนอมผู้หญิง อย่างเธอมาเป็นปีๆเลย คิดแล้วก็เสีย ดาย สงสัย ฉันคงต้องมาแอบวีฮยอง มาเชยชมเธอบ่อยๆซะแล้ว
(ชื่อคุณ):จองกุก ฮึก ฉันไม่คิดเลยนะ ว่านายจะเป็นคนแบบนี้..อ๊ะ......
จองกุก:ฉันกับเธอมันก็ไม่ได้ต่างกันหรอก......

เขาพูดจาดูถูกคุณ พร้อมกับร่างกายที่ทำงานอย่างรุนแรงต่อไป และเมื่อเขาถึงจุดสุดยอดเขาก็จงใจปลดปล่อยข้างในร่างกายคุณอีกครั้ง คุณรู้สึกอ่อนล้าไปหมดจนคุณจำเป็นต้องเอนตัวลองไปซบที่แผงออกว้างของจองกุกเพราะคุณไม่อาจทรงตัวได้แล้ว

การกระทำของคุณทำให้จองกุกชะงักไปชั่วขณะ มือข้างนึงของเขาค่อยๆเลื่อนไปบริเวณเรือนผมของคุณช้าๆ แต่แล้วเขาก็หยุดมัน เพราะเขารู้ตัวว่า เขากำลังจะ"ใจอ่อน"กับคุณอีกแล้ว

พรึ่บ

เขาใช้แขนแกร่งทั้งสองข้างของเขาอุ้มคุณขึ้นแล้วเดินตรงไปที่โต๊ะเครื่องแป้งบิวต์อิน ราคาแพงของห้องคุณ เขาจัดท่าให้คุณหันหน้าเข้าหากระจก และส่วนของสะโพกหันออกมา

(ชื่อคุณ): นาย....หยุดเถอะนะ ฉันขอร้องฉันเจ็บ อ๊ะ.......

“ไม่ไหวแล้ว ร่างกายฉันรับมันไม่ได้อีกแล้ว มันทรมานจนแทบไม่มีแรงยืน เมื่อเขาทำมันอีกครั้ง “

“ผมตั้งใจแทรกตัวตนของผมเข้าไปอีกครั้ง...ผมชะงักไปเมื่อมองเห็น (ชื่อคุณ)
ที่ใช้แขนทั้งสองข้างยันไว้กับโต๊ะเครื่องแป้ง ด้วยใบหน้าที่ดูก็รู้ว่าเธอคงจะเจ็บปวดมาก 
แต่ด้วยอารมณ์ของผมตอนนี้ ผมหยุดเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ ใจนึงผมก็เกลียดเธอ 
อีกใจนึงความก็ต้องการเธอ ต้องการย้ำให้เธอรู้ว่า เธอเป็นของผม ของผมเท่านั้น”

ตั่บๆๆ

จองกุกยังคงลากตัวตนของเขาเข้าออกในร่างที่อ่อนล้าของคุณ อย่างไม่ลดละ และดูเหมือนมันจะทวีความเร็วขึ้นเรื่อยๆ

จองกุก:อ่า...ซี๊ด....อ่า...(ชื่อคุณ)...อึ่ม.....

เขาเอื้อมมือมาจับให้ใบหน้าที่กำลังก้มอยู่เงยขึ้นไปมองที่กระจกตรงหน้า

จองกุก:มองสิ ดูซะ......///เขาพูดไปในขณะที่ร่างกายส่วนล่างก็ยังคงกระแทรกเข้าไปในตัวคุณอย่างรุนแรงเหมือนเดิม

จองกุก:ดูแล้วจำภาพนี้เอาไว้ ภาพที่ฉันครอบครองเธอ...จำหน้าของฉันไว้ ....ว่าฉัน จอนจองกุก คือผู้ชายคนแรกของเธอ ไม่ว่าหลังจากนี้ เธอจะไปนอนกับใคร ฉันไม่สน แต่ภาพพวกนี้ มันจะผุดขึ้นในสมองเธอทุกครั้ง ว่า ฉันเป็นเจ้าของเธอก่อนใคร แม้แต่วีฮยอง ก็เปลี่ยนความจริงข้อนี้ไม่ได้

พูดจบเขาก็รั้งสะโพกของคุณขึ้น เพราะขาของคุณอ่อนแรงมาจนคุณแทบจะล้มลงไปกองกับพื้นห้องถ้าจองกุกไม่รั้งคุณเอาไว้.....

(ชื่อคุณ):นะ นาย...จะฆ่าฉันให้ตายเลยใช่มั๊ย...พอเถอะฉันขอร้อง..///คุณพูดด้วยเสียงที่แหบพร่าและแผ่วเบา

จองกุก:หึ โอกาสของเธอหมดไปตั้งแต่เมื่อกี้แล้วล่ะ อ้อ เเล้วไม่เคยมีใครตายเพราะโดน”เอา” หรอกนะ
(ชื่อคุณ):อึก......

พรึ่บ
จองกุก: (ชื่อคุณ)….!!!!


จองกุกตกใจเมื่อ เห็นว่าร่างของคุณกำลังจะล้มลงไป เขารีบเอื้อมมือมาคว้าร่างบางของคุณเอาไว้ ด้วยหัวใจที่สั่นไหวไปหมด 


***อ่านต่อในVN จ้า