Nc Orange Secret (2) ep.19
*.:｡*ﾟ‘ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ’ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:*
(ชื่อคุณ):จองกุก อย่าทำเเบบนี้นะ/// คุณพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
ทั้งตกใจเเละกลัวในเวลาเดียวกัน
จองกุก:ทำไม พูดอย่างกับไม่เคย
(ชื่อคุณ):เราไม่ได้เป็นอะไรกันเเล้วนายไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันเเบบนี้ กรี้ด!!!!
คุณกรีดร้องออกมา เมื่อจองกุกใช้มือทั้งสองข้าง ฉีดเสื้อคุณจนขาดเเยกออกจากกัน
จองกุก:ไม่ได้เป็นอะไรกัน??? หึ ใช่สินะ เเต่เธอจะคิดมากทำไม
ตอนเธอเป็นเเฟนฉัน เธอยังรักวีฮยองได้เลย นี่เราเลิกกันเเล้ว
ทำไมฉันจะเอาเธอไม่ได้ เธอทำตรรกะที่ฉันเคยเข้าใจพังหมดเเล้ว(ชื่อคุณ)
(ชื่อคุณ):จองกุก!!!! /// คุณเรียกชื่อเขาเสียงดังทั้งโมโหทั้งน้อยใจ
เพราะเขาไม่เคยหยาบคายเเบบนี้กับคุณสักครั้ง
จองกุก:ทำไม โกรธเหรอ หึ เจ็บเหรอ มันไม่เท่ากับฉันตอนนี้หรอก
พูดจบ จองกุก ก็กดริมฝีปากลงมาบดขยี้ ปากบางของคุณ
มันเกิดขึ้นเพราะความโกรธ เหมือนกับที่ปรากครั้งนั้น แต่คราวนี้ มันเเตกต่างอย่างมากเพราะนอกจากมันจะรุนเเรงกว่า
มันยังเต็มไปด้วยความ “อยากเอาชนะ”วีของจองกุก เพิ่มเข้าไป ด้วย จองกุก มอบจูบที่รุนเเรงร้ายกาจ ให้กับคุณมันเป็นจูบ
ที่เป็นยัดเยียดเเละจาบจ้วงที่สุด
(ชื่อคุณ):อื่อ อ๊ะ /// คุณพยายามดิ้นขัดขืนเขา ทุกอย่าง ทั้ง
เบี่ยงหน้าหนี ขาทั้งสองข้าง พยายามยันให้ตัวเขาออกไป
แต่จองกุก เเทรกร่างหนาของเขา
มาที่กลางตัวคุณเเละใช้ขาที่เเข็งเเรงของเขา
ดันให้ขาทั้งสองข้างของคุณเเยกออกจากกัน คุณไม่สามารถทำอะไรได้เนื่องไม่มีแรงพอที่จะต้านทานเขาอีก
ทำได้เเค่พยายาม ออกเเรง หนีบช่วงสะโพกของจองกุกเเรงๆ แต่มันก็ไม่สามารถทำให้เขา
ลดละความรุนเเรงครั้งนี้ได้เลย
(ชื่อคุณ):ไม่จองกุก ไม่ อย่าทำฉัน///จองกุก ผละจากการ ดูดเม้มซอกคอของคุณ
จองกุก:อย่าห้าม เธอก็รู้ว่า ขัดฉันไม่ได้
(ชื่อคุณ):ฮึก นายไม่ใช่คนเเบบนี้ ขอร้อง หยุดเรื่องนี้เถอะนะ
จองกุก:หึ ฉันก็เป็นคนแบบนี้เเหละ เเต่ก่อนหน้านี้ฉันไม่คิดจะใช้มันกับเธอ///
จองกุก ยิ้มร้ายแบบนี้คุณ ไม่เห็นมันมาก่อน พรึ่บ
(ชื่อคุณ):กรี้ด !!!!! ///คุณตกใจเมื่อจองกุกใช้มือหนากระชากบราเซียของคุณจนมันหลุดติดมือเขา
ออก ไป โดยที่เเรงดึง นั้นมันทำให้บราครูดกับผิวขาวๆของคุณจนมันเเสบไปหมด
ไม่นานจองกุกเลื่อนมือลงต่ำ ลงไป ดึง ชั้นในของคุณออก อย่างเเรง
(ชื่อคุณ):ไม่จองกุก อย่านะ ไม่นะ /// คุณได้เเต่ร้องห้ามทั้งน้ำตา เเต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้น้ำตาของคุณไม่สามารถหยุดยั้งโทษะเเละอารมณ์เกรี้ยวกราดของคนที่ทาบทับอยู่บนตัวคุณได้เลย
(ชื่อคุณ):อ๊ะ จอง กุก ไม่นะ กรี้ด ฮึก ///จองกุกกระชากกระโปรงของคุณออก
จนตอนนี้ทั้งร่างคุณไม่มีอะไรปกปิดอีกเเล้ว
คุณใช้มือทั้งสองข้างปิดหน้าอกของตัวเองเอาไว้พร้อมกับร่ำไห้ตัวโยน
จองกุก:ร้องไปเถอะ น้ำตาของเธอ
มันไม่มีค่าสำหรับฉันอีกเเล้ว
พูดจบจองกุกก็รวบมือทั้งสองข้าง ของคุณ ขึ้นเหนือศีรษะด้วยมือข้าง
เดียว มืออีกข้างเขา ปลดเข็มขัดราคาเเพงของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว เเล้วทำการ
มัดมันไว้กับข้อมือทั้งสองข้างของคุณ
(ชื่อคุณ):ฮึก จองกุก นายอย่าทำเเบบนี้กับฉันเลยนะ ฮึก ฉันกลัวเเล้ว
จองกุก:เธอกลัว แต่ฉันสนุกนี่ เธอทำอะไรไว้กับฉัน ไม่คิดจะชดเชยให้ฉันเลยรึไง
///เขาตะตุกยิ้มร้ายออกมา
“สายตาของเธอที่กำลังแสดงออกว่ากำลังกลัวผม
มันเหมือนมีดที่กรีดลงไปในใจของผม ความเจ็บนี้เธอต้องชดใช้ให้กับผม”
(ชื่อคุณ):กรี้ด อะ เอาออกไปนะ ไม่ !!!
คุณผวาไปทั้งร่างเมื่อจองกุก สอด นิ้วยาวๆของเขาเข้าไปใน กลีบกุหลาบของคุณสองนิ้วในคราเดียว
มันสร้างความเจ็บปวดให้คุณอย่างมาก เพราะเขาไม่มีเเม้เเต่ความอ่อนโยน
ทุกการเข้าออก มันเต็มไปด้วยความรุนเเรง จนช่องทางของคุณเเสบร้อนไปหมด
(ชื่อคุณ):อ๊ะ
ไม่ใช่เเค่มือที่ลุกล้ำ ปากของ เขา ก็ครอบครองยอดปทุมของคุณไปด้วย
มันไม่ใช่เเค่ การ โลมเลีย แต่เขา ฝังรอยเขี้ยวไปด้วย ผิวขาวอมชมพูของคุณปรากฏร่องรอยที่แกงก่ำไปทุกที่ที่เขาทำ
จนคุณต้องเผลอร้องออกมาดังๆด้วยความเจ็บที่เเล่นเข้ามาทั้งสองทาง จองกุกสลับกันสร้างรอย
คิสมาร์กที่รุนเเรง ทั้งหน้าอกเเลยคอของคุณจนมันเเทบจะไม่มีที่ว่าง ตามอารมณ์
ที่ทั้งโกรธทั้งต้องการคุณของเขา
เพราะเมื่อชั่วโมงก่อนที่เขารับรู้เรื่องของคุณกับวี
คุณก็ยังคงเป็นผู้หญิงที่เขารักหมดหัวใจ
ถึงเเม้คุณจะบอกเลิกเขาอย่าง
ไร้เยื่อไยไปเเล้วก็ตาม
(ชื่อคุณ):อ๊ะ จองกุก ฮึกหยุดเถอะนะ ฮึก ฉันขอร้อง
จองกุก:ตอนที่เธอ บอกเลิกฉัน ฉันก็ขอร้องเธอเหมือนคนโง่เเบบนี้เเหละ
แต่เธอก็ยัง...
"เลือกที่จะทิ้งผม ทิ้งให้ผม ต้องทนอยู่กับทุกวันที่มันยากเย็น
ผมคิดถึงเธอทุกขณะที่ผมหายใจ
ในขณะที่เธอเอง ก็คงคิดถึงคนอื่นอยู่ ผมนี่มันโง่สิ้นดีที่
รักผู้หญิงคนนี้โดยไม่เอะใจเลยว่า
ตัวเองคงเป็นเเค่สะพานให้เธอก้าวไปหาคนที่เธอต้องการจริงๆอย่างวีฮยอง"
คิดได้แบบนั้นจองกุกยิ่งเพิ่มความรุนเเรงของเรียวนิ้วที่ฝังอยู่ในตัวของคุณ
(ชื่อคุณ):ฮึก หยุดเถอะนะ อื่อ
เขาหยุดเสียงห้ามที่รบกวนเขาของคุณโดยการ จูบคุณอีกครั้ง จองกุก
พยายามสอดเเทรกปลายลิ้นหยาบของเขาเข้ามาในโพรงปากของคุณ ที่พยามเม้นปิดสนิทเพื่อขัดขวางการรุกรานของเขา
แต่เขาก็ไม่สนใจว่าคุณจะเจ็บปวดเเค่ไหน จองกุก กระเเทกนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของคุณอย่างเเรงจนคุณต้อง
ร้องออกมา เขาอาศัยช่วงที่คุณเผยอปาก สอดลิ้นร้อนระอุเข้าไปในโพรงปากของคุณทันที
(ชื่อคุณ):อื่อ /// คุณร้องไห้จนหมดเเรง ทัดทาน ยิ่งคุณขัดขืน
ปากบางของคุณก็ยิ่ง เเสบ จนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอยู่
จองกุก ชะงักเเล้วมองหน้าคุณนิ่งด้วยเเววตาที่ไหววูบ แต่เเล้ว
เพียงเสี้ยวนาทีเขาก็ปรับสีหน้าให้เเข็งกร้าว อีกครั้ง พร้อมกับมือที่ขย้ำอกอิ่ม
ที่เขาเคยทะนุถนอมในทุกๆครั้ง แต่ตอนนี้มันไม่หลงเหลืออีกเเล้ว นิ้วมือของจองกุกก็ยังคง ฝังเเน่นอยู่ที่ทางรักของคุณ
"ทุกครั้งที่เขาจูบ ทุกครั้งที่เขา สัมผัส ถึงเเม้มันจะเจ็บสักเเค่ไหน
แต่เพราะฉันรู้ว่าเขารู้สึกยังไง เขาต้องเจ็บกับ สิ่งที่ฉันยัดเยียดให้กับเขา
ถึงแม้จะทรมานเเค่ไหน แต่ร่างกายของฉัน ฉันรู้ได้เลยว่าตัวเอง
คล้อยตามสิ่งที่เขากำลังใช้กำลังปลุกปั่นฉันอยู่"
จองกุก:หึ /// จองกุกยกยิ้มมุมปากเมื่อเขาดึงเรียวนิ้วออกจากร่างกายของคุณ
เเล้วพบว่า มันเต็มไปด้วยความเปียกชื้นของคุณ
จองกุก:เธอนี่มันเป็นผู้หญิงประเภทไหนกันนะ ปากบอกว่ารักวีฮยอง
เเต่ร่างกายเธอกำลังตอบสนองฉัน ยอมฉันซะงั้น
วีฮยองต้องเสียใจเเน่ๆที่รักผู้หญิงใจง่ายอย่างเธอ .....
(ชื่อคุณ):ฮึก จองกุก///คำพูดร้ายกาจของเขามันทำให้ฉันหน้าชา
จองกุก:ไหนๆเธอก็อยาก ฉันก็จะจัดให้ ///จองกุก
จัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็วจนเผยให้เห็นร่างกายที่สมบูรณ์สมวัยยี่สิบของเขา
(ชื่อคุณ):ไม่นะจองกุก หยุดนะ แบบนี้มันไม่ถูกต้อง ///
คุณพยายามถอยหลังและยันตัวให้ถอยห่างจากเขา
เเต่ความไวของจองกุกก็เร็วกว่าความคิด
เขารีบเอื้อมมือไปคว้าข้อเท้าของคุณไว้ มันเลยเป็นผลทำให้ร่างของคุณต้องพลิกคว่ำ
แต่คุณก็ไม่ลดละความพยายามที่จะหนีพลางคลานตะเกียกตะกายให้ตัวเองพ้นจากเหตุการณ์ตรงหน้า
เเต่ทว่า...
จองกุก : หึ อยากทำท่านี้สินะ เธอนี้รู้ใจฉันจริงๆ
ฉันจะได้เข้าไปในตัวเธอลึกๆ เธอจะได้จดจำความรู้สึกตอนฉันกระแทกไปจนชั่วชีวิต
สวบ !!!!
(ชื่อคุณ):กรี๊ด...
คุณกรีดร้องออกมาอย่างตกใจปนความเจ็บปวด เมื่อจองกุก
สอดแทรกตัวตนของเขาเข้ามาในตัวคุณอย่างกะทันหัน ในท่าทางที่คุณกำลังคลานหนีเขา
จองกุก:อ๊ะ..... /// จองกุกเผลอหลุดครางเสียงต่ำออกมา
ก่อนที่เขาจะกระเเทกเเก่นกายแข็งแกร่งของเขาเข้าในตัวคุณ
ซึ่งมันทั้งหนักหน่วง เจ็บปวด รุนเเรงเเละรวดเร็ว
จนความเจ็บทั้งภายในเเละภายนอกช่องทางของคุณมันทำให้คุณต้องระบายความทรมานนี้ด้วยการใช้มือทั้งสองข้างขยุ่มลงไปที่ผ้าปูที่นอนแน่นพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย
ปั่ก ปั่ก ปั่ก
เสียงหน้าขาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของของกุกกระทบกับ
บั่นท้ายของคุณเป็นจังหวะ เสียงของหัวเตียงที่ครุดกับกำเเพงห้อง
ดังไปตามเเรงของร่างกาย ของคนที่ไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้
รู้สึกพอใจที่ได้ร่วมรักกับคุณได้
เเต่อีกใจนึงเขาก็ทั้งโกรธทั้งน้อยใจคุณที่ทำร้ายเขาอย่างเเสนสาหัส
คุณกับพี่ชายที่เขารักที่สุด ทำร้ายหัวใจรักของเขาจนมันเเหลกสลายอย่างไม่มีชิ้นดี
(ชื่อคุณ):อ่า อ๊า จองกุก
หยุดเถอะ ฉันเจ็บ อ๊ะ //คุณพยายามร้องขอเขาอีกครั้ง
แต่เขาก็ไม่ได้ฟังเลย เขายังกระเเทกกระทั้นมันเข้ามาไม่หยุดหย่อน
จนตอนนี้คุณหมดเรี่ยวเเรงเเล้ว
ได้เเต่ปล่อยให้เขากระทำกับร่างกายของคุณตามอารมณ์ของเขา
จองกุก:เธอ นี่ เเน่นทุกครั้งที่ทำเลยนะ อ๊ะ วันนั้นที่เกาะเชจู
อ่า ฉันก็ลืมเช็คว่า เธอยังซิงจริงๆรึป่าว
(ชื่อคุณ):ฮึก จองกุก /// คุณใช้เรี่ยวเเรงที่มีเรียกชื่อเขา
เพราะสิ่งที่เขาพูดมันเลวร้ายเกินกว่าคุณจะรับไหว
เเละเขายังคงไม่หยุดเเค่นั้น เอื้อมมือมาด้านหน้าเพื่อจะ
ขย่ำ หน้าอกของคุณอีกครั้งมืออีกข้าง ก็บังคับให้คุณหันหน้ามาหาเข้าเพื่อ จะจูบคุณอีก
การรุกล้ำอย่างร้ายกาจทั้งส่วนกลางตัว หน้าอก โพรงปาก
พร้อมๆกันในเวลาเดียวของจองกุก มันทำให้คุณแทบจะตายไปตรงนั้น มันทั้งเจ็บปวด
เเสบร้อน เเละรวดร้าวไปทั้งร่าง
จองกุก:อ๊ะ อ่า อื่ม
เสียงครางของของกุก เริ่มถี่ขึ้นพร้อมกับเสียงลมหายใจที่ทวีความรุนเเรงขึ้น
ทำให้คุณเริ่มรู้ ว่าจองกุกใกล้จะถึงจุดสูงสุดแล้ว ซึ่งก็เป็นอย่างที่คุณคิด
เมื่อเขากระตุกเกร็ง
เเละทำในสิ่งที่คุณไม่คาดคิด เมื่อคุณรับรู้ได้ถึงความอุ่น
ของของเหลวที่อัดฉีดอยู่ ”ในตัวของคุณ”
(ชื่อคุณ):จองกุก !!! นาย ทำเเบบนี้ทำไม
อ๊ะ///ยังไม่ทันที่คุณจะพูดจบจองกุกก็พลิกร่างของคุณให้นอนหงายเเล้ว สอดเเก่นกายเข้ามาอย่างรุนเเรงอีกครั้ง
(ชื่อคุณ):หยุดนะ นายทำเกินไปเเล้ว นะ อ๊า ถ้าฉัน...
จองกุก:ทำไม กลัวท้องเหรอ มันก็เเค่ความเสี่ยงมากกว่าทุกครั้งเอง
อ่า.....แต่ถ้าเธอเกิดท้องขึ้นมา ก็บอกฉันนะ ฉันจะรีบรับผิดชอบทันที
(ชื่อคุณ):อ๊า หยุดนะ นายพูดบ้าอะไร
ออกไปจากตัวฉันนะ ///คุณพยายามดันตัวเขาออก
ทั้งที่ข้อมือของคุณยังถูกมัดอยู่ คุณ ยอมทนเจ็บ
เพื่อดึงมืออกจากกันตรึงด้วยเข็มขัดจนในที่สุก มือทั้งสองข้างของคุณก็เป็นอิสระ
แต่มันก็ทิ้งรอยแผลที่มีเลือดไลซิบๆรอบข้อมือของคุณ
จองกุก:ฉันจะยอมให้เธอเป็นเมียเก็บ ดีมั้ย เธอจะได้ไม่มีหน้าไปหาวีฮยอง
เเล้วคนดีอย่างฮยองคงไม่เเย่งลูกเเละเมียเก็บคนอื่นหรอก อ่า
เขายังคงทำร้ายหัวใจของคุณด้วยคำพูดที่เต็มไปด้วยความโกรธ บวกกับ
ทำร้ายร่างกายของคุณจนบอบช้ำไปทั้งร่าง
จากการกระเเทกกระทั้นตัวตนของเข้ามาในร่างกายของคุณอย่างไม่ลดละ และมันให้คุณเริ่มสำนึกแล้วว่า
ไม่ว่ามือของคุณจะหลุดพ้นจากพันธนาการ แต่ มันก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
เมื่อตอนนี้ทั้งร่างกายของคุณมันไร้ซึ่งเรี่ยวแรง
คุณทั้งจุก เเละรู้สึกเจ็บที่ท้องน้อยขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เเต่เขาก็ยังไม่หยุดเเค่นั้น จองกุก เปลี่ยนให้คุณมานั่งอยู่บนร่างกายกำยำของเขาในขณะที่เเกนกลางของเขายังฝังอยู่ในตัวคุณ
(ชื่อคุณ):พอเถอะนะ ฮึก จองกุก ฉันไม่ ไหวเเล้วนะ
จองกุก:เธอก็รู้จักฉันดีนี่ เราทำกันกี่ทีมันก็ไม่ต่ำกว่าสาม แค่นี้
ฉันยังไม่พอใจหรอก
(ชื่อคุณ):ฮึก พอเถอะนะ ฉันปวดท้อง ขอร้อง
ปั่ก
(ชื่อคุณ):กรี้ด!!!/// คุณเจ็บเจียนตายเมื่อเขากระเเทกสวนมันเข้ามาอย่างเเรง
จองกุก:ฉันสงสารเธอจัง ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจ
ฉันจะหยุดเเค่ครั้งนี้อีกครั้งเดียว
(ชื่อคุณ):ฉันต้องทำ อึก ยังไง///ถ้าทันจะทำให้ความทรมานครั้งจบลงให้เร็วที่สุด
ฉันก็จะทำ
เขายกยิ้มร้าย นาทีนี้ปีศาจคงจะเข้าสิงเขา เขายอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะทำให้คุณเจ็บ
จองกุก:ขย่มฉัน
(ชื่อคุณ):จองกุก!!! ///คุณเรียกชื่อเขาผ่านดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา ที่ยังไม่หยุดไหลมาร่วมชั่วโมงจนตาของคุณบวมเเดงไปหมด
จองกุก:ถ้าทำไม่ได้ ฉันทำเอง
ปั่ก
(ชื่อคุณ):กรี้ด
จองกุกกระเเทกขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งรุนเเรงเเละเน้นความลึกจนคุณแทบทนไม่ไหว
ความเจ็บหน่วงที่ช่องท้องมันมากขึ้นไปทุกที
ปั่ก
(ชื่อคุณ):กรี้ด
จองกุก:ฝึกไว้สิ เผื่อเอาไว้ทำกับวีฮยองไง
(ชื่อคุณ):จอนจองกุก!!!///คุณทนไม่ไหวกับคำพูดของเขาอีกเเล้วจนคุณทำท่าเงื้อมือเพื่อจะตบหน้าเขาด้วยเรี่ยวเเรงอันน้อยนิดที่คุณมี
แต่เขาคว้าข้อมือของคุณเอาไว้ได้ทัน
จองกุก:หึหึ เธอขัดใจฉัน รู้ใช่มั้ยว่าต้องเจออะไร
จองกุกใช้แขนแกร่งทั้งสองข้างของเขา
กอดรัดร่างบางที่กำลังสั่นระริกของคุณเอาไว้ ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายคุมเกมนี้
ขณะที่คุณอยู่บนตัวของเขา เขายัดเยียดตัวตนของเขาเข้าในตัวคุณอย่างรุนแรง
ครั้งแล้วครั้งเล่า.....
จองกุก: อ่า...ซี๊ด...เธอนี่มันเด็ดเป็นบ้าเลย...ฉันน่าจะเอาเธอตั้งแต่คบกันวันแรกแล้ว
ไม่น่าทะนุถนอมผู้หญิง อย่างเธอมาเป็นปีๆเลย คิดแล้วก็เสีย ดาย สงสัย
ฉันคงต้องมาแอบวีฮยอง มาเชยชมเธอบ่อยๆซะแล้ว
(ชื่อคุณ):จองกุก ฮึก ฉันไม่คิดเลยนะ ว่านายจะเป็นคนแบบนี้..อ๊ะ......
จองกุก:ฉันกับเธอมันก็ไม่ได้ต่างกันหรอก......
เขาพูดจาดูถูกคุณ พร้อมกับร่างกายที่ทำงานอย่างรุนแรงต่อไป
และเมื่อเขาถึงจุดสุดยอดเขาก็จงใจปลดปล่อยข้างในร่างกายคุณอีกครั้ง
คุณรู้สึกอ่อนล้าไปหมดจนคุณจำเป็นต้องเอนตัวลองไปซบที่แผงออกว้างของจองกุกเพราะคุณไม่อาจทรงตัวได้แล้ว
การกระทำของคุณทำให้จองกุกชะงักไปชั่วขณะ มือข้างนึงของเขาค่อยๆเลื่อนไปบริเวณเรือนผมของคุณช้าๆ
แต่แล้วเขาก็หยุดมัน เพราะเขารู้ตัวว่า เขากำลังจะ"ใจอ่อน"กับคุณอีกแล้ว
พรึ่บ
เขาใช้แขนแกร่งทั้งสองข้างของเขาอุ้มคุณขึ้นแล้วเดินตรงไปที่โต๊ะเครื่องแป้งบิวต์อิน
ราคาแพงของห้องคุณ เขาจัดท่าให้คุณหันหน้าเข้าหากระจก และส่วนของสะโพกหันออกมา
(ชื่อคุณ): นาย....หยุดเถอะนะ ฉันขอร้องฉันเจ็บ …อ๊ะ.......
“ไม่ไหวแล้ว ร่างกายฉันรับมันไม่ได้อีกแล้ว มันทรมานจนแทบไม่มีแรงยืน
เมื่อเขาทำมันอีกครั้ง “
“ผมตั้งใจแทรกตัวตนของผมเข้าไปอีกครั้ง...ผมชะงักไปเมื่อมองเห็น
(ชื่อคุณ)
ที่ใช้แขนทั้งสองข้างยันไว้กับโต๊ะเครื่องแป้ง
ด้วยใบหน้าที่ดูก็รู้ว่าเธอคงจะเจ็บปวดมาก
แต่ด้วยอารมณ์ของผมตอนนี้
ผมหยุดเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ ใจนึงผมก็เกลียดเธอ
อีกใจนึงความก็ต้องการเธอ ต้องการย้ำให้เธอรู้ว่า
เธอเป็นของผม ของผมเท่านั้น”
ตั่บๆๆ
จองกุกยังคงลากตัวตนของเขาเข้าออกในร่างที่อ่อนล้าของคุณ อย่างไม่ลดละ
และดูเหมือนมันจะทวีความเร็วขึ้นเรื่อยๆ
จองกุก:อ่า...ซี๊ด....อ่า...(ชื่อคุณ)...อึ่ม.....
เขาเอื้อมมือมาจับให้ใบหน้าที่กำลังก้มอยู่เงยขึ้นไปมองที่กระจกตรงหน้า
จองกุก:มองสิ ดูซะ......///เขาพูดไปในขณะที่ร่างกายส่วนล่างก็ยังคงกระแทรกเข้าไปในตัวคุณอย่างรุนแรงเหมือนเดิม
จองกุก:ดูแล้วจำภาพนี้เอาไว้ ภาพที่ฉันครอบครองเธอ...จำหน้าของฉันไว้
....ว่าฉัน จอนจองกุก คือผู้ชายคนแรกของเธอ ไม่ว่าหลังจากนี้ เธอจะไปนอนกับใคร
ฉันไม่สน แต่ภาพพวกนี้ มันจะผุดขึ้นในสมองเธอทุกครั้ง ว่า ฉันเป็นเจ้าของเธอก่อนใคร
แม้แต่วีฮยอง ก็เปลี่ยนความจริงข้อนี้ไม่ได้
พูดจบเขาก็รั้งสะโพกของคุณขึ้น เพราะขาของคุณอ่อนแรงมาจนคุณแทบจะล้มลงไปกองกับพื้นห้องถ้าจองกุกไม่รั้งคุณเอาไว้.....
(ชื่อคุณ):นะ นาย...จะฆ่าฉันให้ตายเลยใช่มั๊ย...พอเถอะฉันขอร้อง..///คุณพูดด้วยเสียงที่แหบพร่าและแผ่วเบา
จองกุก:หึ โอกาสของเธอหมดไปตั้งแต่เมื่อกี้แล้วล่ะ อ้อ
เเล้วไม่เคยมีใครตายเพราะโดน”เอา” หรอกนะ
(ชื่อคุณ):อึก......
พรึ่บ
จองกุก: (ชื่อคุณ)….!!!!
จองกุกตกใจเมื่อ เห็นว่าร่างของคุณกำลังจะล้มลงไป
เขารีบเอื้อมมือมาคว้าร่างบางของคุณเอาไว้ ด้วยหัวใจที่สั่นไหวไปหมด
***อ่านต่อในVN จ้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น