Nc 1.3 Orange secret
(ชื่อคุณ):อ๊า.....ฉัน
เจ็บ...จองกุก...เบาๆ///คุณร้องออกมาเมื่อเขาเพิ่มเรียวนิ้วเขาอีกจากหนึ่งเป็นสอง......
จองกุก:ผ่อนคลายนะ.....คับ.....คนดีของกุก.......///เขาพูดจบก็จูบคุณอีกครั้งเพื่อเร้าความต้องการของคุณให้มากขึ้นไปอีก
จากความเจ็บในทีแรกตอนนี้มีความรู้สึกบางอย่างเข้ามาผสมปนเปกันไป จนคุณต้องแอ่นกายรับสัมผัสจากนิ้วของเขาเป็นช่วงๆ
และตอนนี้ความชื้นที่มีมากขึ้นของคุณบ่งบอกว่าคุณ
พร้อมสำหรับเขา.......
จองกุก:กุกรัก(ชื่อคุณ)นะ ///เขาถอนนิ้วยาวๆออกจากร่างกายของคุณก่อนจะเกี่ยวชั้นในของคุณให้เลื่อนไปอยู่ที่ข้อเท้าอย่างรวดเร็วจนคุณแทบไม่ทันตั้งตัว และมันทำให้ปราการด่านสุดท้ายของคุณหมดไป
จองกุกแล้วเริ่มพรมจูบคุณตั้งแต่หน้าผาก จมูก คอ เนินอก เลื่อนลงมาถึงหน้าท้องเนียนก่อนที่เขาจะแตะปลายลิ้นวนรอบๆ เพราะเขาพอจะรู้มาบ้างว่าถ้าทำแบบนี้ หญิงสาวใต้ร่างจะสั่นสะท้านมากขึ้น และมันเป็นอย่างนั้นจริงๆเมื่อร่างบางของคุณบิดไปมา เผลอ แป๊บเดียว จองกุกก็ค่อยๆจับขาเรียวของคุณให้แยกออกจากกัน แล้วก้มมอง กลีบกุหลาบที่ปิดสนิทของคุณ มันยิ่งกระตุ้นความร้อนรุ่มในอกเขาได้มากขึ้นไปทุกขณะ เขาแยกขาคุณออกออกจากกันช้าๆ ก่อนจะก้มลงไปจุมพิต สิ่งที่เขาต้องการครอบครอง สัมผัสของริมฝีปากร้อนของเขาทำให้คุณ ผวาขึ้นมา ก่อนจะหุบขาเข้าหากันทันที
จองกุก:โอ้ย...เธออย่าหนีบหัวฉันสิ....
(ชื่อคุณ):จองกุก ไม่เอา.....อย่าทำ อึก
แบบนี้...อ๊ะ.......///คุณพยามบ่ายเบี่ยงให้เขาละความสนใจไปจากจุดนั้นของคุณอย่างเขินอายที่สุดในชีวิต
แต่ด้วยความดื้อรั้นของจองกุก ที่คุณรู้ดีว่ามันเป็นนิสัยของเขาที่แก้ยาก เขาล๊อคขาของคุณด้วยท่อนแขนแกร่งของเขา ก่อนที่เขาจะใช้ปลายลิ้นตวัดเกี่ยวจุดอันตรายของคุณ จนคุณครางออกมาแทบไม่เป็นภาษา และมันยิ่งทำให้เขารู้สึกพอใจกับผลงานครั้งแรกของตัวเอง .....
(ชื่อคุณ):ฮึก....จะจองกุก ฉันไม่ไหว แล้ว ...หยุดเถอะ......
จองกุก:อีกนิดเดียวนะ ที่รัก......
เขาสร้างความปั่นป่วนให้คุณมากขึ้น
ในขณะที่เรียวลิ้นยังลากไล้ไปมา เรียวนิ้วของเขาก็ถูกส่งไปในตัวคุณอีกครั้ง
จนคุณต้องรับสัมผัสทั้งสองทาง จนคุณรู้สึกว่าตัวเองแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
“สาบานว่านี่เป็นครั้งแรกของนายนะจองกุก”
คุณเผลอคิดในใจเพราะความช่ำชองของเขาที่มันดูจะเกินจากประสบการณ์เกินไป
และในที่สุดคุณก็ปลดปล่อยความรู้สึกออกมาทั้งหมดจากการ
เล้าโลมที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
จองกุกดูดซับ น้ำหวานที่คุณ ปลดปล่อยออกมาอย่างไม่รังเกียจ มันยิ่งทำให้คุณอายจนแทบจะอยากหายตัวไปให้รู้แล้วรู้รอด
จองกุก ผละจากตัวของคุณ
แล้วจัดการกับท่อนล่างของตัวเองจนเผยให้เห็น แก่นกายที่ขยายใหญ่โต
จนคุณจินตนาการไม่ถึงเลยว่ามันจะมากมายถึงขนาดนี้
คุณเบี่ยงสายตาออกจากสิ่งที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า เพราะความกลัว...
จองกุก:มองหน้ากุกสิ........
(ชื่อคุณ):จองกุก ฉะ ฉันกลัว......///คุณพูดออกมาและเหมือนน้ำตาจะเริ่มคลอลงมา
จองกุก:ไม่ต้องกลัวนะ....เรากำลังจะมีครั้งแรกด้วยกัน
รู้มั๊ยว่ากุกรอวันนี้มานานแค่ไหน......ไม่ใช่ว่ากุกอยากได้ร่างกายของ(ชื่อคุณ)แต่กุกอยากเป็นของ
(ชื่อคุณ) ด้วย
เรากำลังจะเป็นของกันและกันแล้วนะ.....หรือว่า (ชื่อคุณ) ไม่อยากเป็นของกุก
“ได้ยินแบบนั้น
ฉันมองตาเขาที่กำลังมองมาที่ฉันอยู่ก่อนแล้ว.....
ฉันรู้ดีว่าเขารักฉัน
และไม่ได้หวังเพียงแค่ความรู้สึกที่ฉาบฉวย ไม่งั๊นเขาคงไม่รอมาเป็นปีแบบนี้หรอก
ตลอดเวลา หนึ่งปีเขาได้พิสูจน์ให้ฉันเห็นแล้วว่า เขาพยายามมากแค่ไหนเพื่อเราสองคน
แล้วฉันจะกลัวอะไรอีก”
(ชื่อคุณ):ฉัน.....อยากเป็นของนาย.......ของนายคนเดียวเท่านั้น......///คำพูดนั้นมันออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาที่แก้มใสๆของคุณ...มันไม่ใช่น้ำตาของความเสียใจแค่มันเป็นน้ำตาที่มาจากความรู้สึกตื้นตันต่างหาก
จองกุกเช็ดน้ำตาให้คุณอย่างเอ็นดู
จองกุก:เป็นของกุกนะคับ....กุกสัญญา ว่าจะไม่ทำให้(ชื่อคุณ) เจ็บ...///คุณพยักหน้าตอบรับ
จองกุกจับแก่นกายของเขา
แล้วรูดขึ้นลงสองสามครั้งเพื่อความพร้อม ก่อนที่เขาจับจ่อมันที่ทางรักสีหวานของคุณ
แล้วค่อยๆดันตัวตนของเขาเข้าไปอย่างยากลำบาก......เพราะมันเป็นครั้งแรกของทั้งคุณและจองกุก
มันเลยยิ่งทำให้ทุกอย่างยากขึ้น
ทั้งคุณและจองกุก
ส่งเสียงร้องออกมาจากความเจ็บปวดที่รุมเร้าเข้ามาในจุดที่ทั้งคุณและเขากำลัง
เชื่อมโยงกัน
(ชื่อคุณ):อึก....จะ จองกุก.....ฮึก ฉัน.......
จองกุกสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อสะกดกลั้นความปวดหนึบที่เกิดขึ้น
และเขาเองก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
สีหน้าของเขาบ่งบอกถึงความเจ็บและยากลำบาก
ไม่ต่างจากคุณตอนนี้
จองกุก:อึก ไม่ร้องนะ///เขาปลอบคุณทั้งๆที่เขาก็ทรมานไม่ต่างกัน
ทั้งคุณและเขา สบตากันนิ่งราวกับต้องการปลอบประโลมกันและกัน จนในที่สุดตัวตนของเขาก็ถูกกลืนหายไปในตัวคุณจนมิด และความรู้สึกเจ็บปวดก็ค่อยๆจางหายไป แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกที่ เรียกว่า “ความรัก” เข้ามาแทนที่
จองกุกหายใจขาดห้วงอย่างรุนแรง ด้วยความรู้สึกใหม่ที่เข้ามาแทนที่ความปวดหนึบก่อนหน้า มันทั้งบีบรัด ทั้งอบอุ่นไปหมด....เขาค่อยๆขยับตัวช้าๆ ตามสัญชาตญาณของผู้ชาย และเพื่อให้คุณได้ปรับตัวเพราะเขารู้ว่าครั้งแรกฝ่ายหญิงจะเจ็บและทรมานกว่าฝ่ายชายหลายเท่า
ซึ่งมันก็จริงอย่างที่เขารู้เพราะ ก่อนที่ความรู้ดีจะเข้ามา ร่างกายของคุณเจ็บร้าวราวกับว่ามันจะแตกออกเอาให้ได้
คุณก้มลงมองส่วนของร่างกายของคุณและจองกุก
ที่ตอนนี้มันกำลังหลอมรวมให้คุณกับเขาเป็นคนๆเดียวกัน...ก่อนที่คุณจะรั้งใบหน้าของเขาให้ลงมาจูบคุณอีกครั้ง
......จองกุกตอบรับจูบที่สั่นสะท้านของคุณเป็นอย่างดีไปพร้อมๆ
กับขยับเข้าออกอย่างเป็นจังหวะมากขึ้น....
จองกุก:อ่า...ซี๊ด... (ชื่อคุณ)…. (ชื่อคุณ) อ่า...........///เสียงที่เขาเรียกชื่อคุณในตอนนี้มันไม่เหมือนทุกครั้ง มันเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย ทุกครั้งที่เขาลากตัวตนอย่างเนิบนาบในตัวของคุณ ที่ตอดรัดเขาจนแน่น มันทั้งอึดอัด และรู้สึกดีไปพร้อมๆกัน มันรู้สึกดีจนเขาแทบจะปลอดปล่อยออกมาอย่างง่ายดาย
จองกุก:กุกทำ(ชื่อคุณ)เจ็บรึป่าว
(ชื่อคุณ):มะ ไม่เจ็บแล้ว......
จองกุก:รู้สึกมั๊ยว่าเรากำลังเป็นคนๆเดียวกันแล้ว
(ชื่อคุณ):(กัดริมฝีปากแล้วพยักหน้าตอบ)
จองกุก:เพราะแบบนี้แหละ กุกถึงไม่อยากให้เราสองคนเมา กุกอยากทำทุกอย่าง ในขณะที่เรายังมีสติ อ๊ะอยากให้เรารู้สึก ถึงมันจริงๆ ///เขาพูดพร้อมกับการหายใจและจังหวะที่หนักหน่วงขึ้นทุกที
(ชื่อคุณ):อึก อ๊า
นายตั้งใจ ไว้อยู่แล้วใช่มั๊ยเนี่ย
จองกุกไม่ตอบออกมาเป็นคำพูด แต่คุณก็รู้ทันที เมื่อ เขาแอบยิ้มออกมา
(ชื่อคุณ):อ๊า...คนเจ้าเล่ห์
อึก ///เสียงของคุณขาดห้วงไปตามจังหวะร่างกายที่จองกุก
ดันเข้ามา
พั่บๆๆๆ
เสียงร่างกายของคุณและจองกุกกระทบกันทวีความรุนแรงมากขึ้น
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันทำให้คุณต้องกอดเขาเอาไว้จนแน่น และเผลอกดเล็บลงไปที่ไหล่ของจองกุก
(ชื่อคุณ):อ๊า...อ่ะ อึก...ฉัน...รักนายนะ.........
จองกุก:ฉันก็...อึก รักเธอนะ....อ๊ะ
รักมาก......อ๊ะ...เรียกชื่อกุกสิ......///เขาพูดในขณะที่เขาเร่งจังหวะทุกอย่างให้เร็วขึ้นเรียวปากของเขาเปลี่ยนจากกลีบปากบางมาเป็น
ยอดปทุมสีชมพูใสของคุณ มันทำให้สมองของคุณขาวโพลนไปหมด
(ชื่อคุณ):อ๊า...จองกุก....จองกุก.....ฉัน..อ๊ะไม่ไหวแล้ว
อีกนานมั๊ย.....
จองกุก:อีกนิดเดียว ทนหน่อย อึก อีกหน่อยนะ
กุกก็ไม่ไหวแล้ว....
(ชื่อคุณ):ดะ...เดี๋ยวก่อนจองกุก......
คุณเอ่ยชื่อเขา ขึ้นมาเพราะเพิ่งนึกบางอย่างขึ้นมาได้
จองกุกเห็นแววตาที่ดูเป็นกังวลของคุณ
จนเขาพอจะเดาได้ว่าคุณ กำลังคิดอะไรอยู่....
“ผมรู้ว่า(ชื่อคุณ)กำลังกังวลที่เราไม่ได้ป้องกัน....ผมเองก็ลืมคิดไป
...
แต่มันยังพอมีวิธีที่จะแก้ไขสิ่งผิดพลาดได้ก็คือการที่ผมต้อง
ปลอดปล่อยนอกร่างกายของเธอ
ซึ่ง ถ้าใครจะยังไม่รู้
ว่าสิ่งนั้นมันยากมากสำหรับคนที่ยังไม่เคยทำ แต่ผมจะพยายาม เพื่อเธอ “
จองกุก;ไม่ต้องกลัวนะ...เชื่อใจกุกนะ....
“คำพูด น้ำเสียงและสายตาของเขา มันทำให้ฉัน เชื่อใจ
ว่าเขาจะไม่มีทางทำให้ฉันเสียใจแน่นอน
ฉันพยักหน้า เพื่อตอบเขา
และกอดเขาแน่นขึ้นไปอีก”
จองกุกเร่งจังหวะสุดท้ายที่เขาเองก็รู้ว่ามันใกล้ถึงจุดสูงสุดของเขาแล้ว
เสียงแห่งความสุขและวาบหวามดังไปทั่วทั้งห้อง
พร้อมกับเสียงร่างกายที่กระทบกันในจังหวะที่ถูกเร่งขึ้นในทุกขณะ
จองกุก:เธอเป็นของฉันแล้วนะ...อึก.....อ๊ะ (ชื่อคุณ)
สายตาที่จ้องมองกัน มันถ่ายทอดความรู้สึกทุกอย่างออกมาได้
ร่างกายที่ยังคงหลอมรวมกันด้วยความรัก สองมือที่สอดประสานเพื่อแทนคำสัญญา
ที่ทั้งสองมีให้กัน ย้ำเตือนว่าทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นมันมี “ความรัก”
เป็นตัวขับเคลื่อน ไม่ใช่ความฉาบฉวย หรือความพลั้งพลาด
คุณรับรู้ได้ว่าจองกุก กระตุกเกร็งอย่างหนักก่อนที่เขาจะถอนแกนกลางกายของเขาออกในเสี้ยววินาทีก่อนที่
น้ำรักสีขาวจำนวนมหาศาลของเขาจะถูกปลดปล่อยออกมา ที่หน้าท้องของคุณ
และด้วยความมือใหม่ของจองกุก มันทำให้
ของเหลวนั่น สาดกระเด็นขึ้นมาถึง เนินอกและริมฝีปากของคุณ
จองกุก:ขอโทษ...ขอโทษนะ....///เขาลนลานกับสิ่งที่เกิดขึ้น...
คุณกำลังจะตอบเขาว่าไม่เป็นอะไร แต่ด้วยความที่
ของเหลวสีขุ่นมันอยู่ใกล้กับปากของคุณมากเพียงคุณขยับปากมันก็ไหลเลื่อนเข้าไปในโพรงปากของคุณ
คุณนิ่วหน้ากับรสชาติที่คุณไม่เคยได้ลิ้มลองมาก่อน
(ชื่อคุณ):อึก...ขม....อื่อ...
คุณยังไม่ทันได้พูดไปมากว่านั้น
จองกุกก็ประกบริมฝีปากของเขา เพื่อจูบคุณทันที
ที่เขาทำ เขาต้องการที่จะช่วยทำลายความขมในปากให้กับคุณ
นั่นเอง...จนความขมกลับกลายเป็นความหวานจากเขา
เนิ่นนาน กว่าที่เขาจะถอนจูบนั้น........
จองกุก:ขอโทษนะ....เพิ่งรู้เหมือนกันว่ารสชาติมันเป็นแบบนี้......
(ชื่อคุณ):มะ...ไม่เป็นไร....มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น......///คุณตอบอายๆ
จองกุก:อย่าพูดแบบนั้นสิ...มันทำให้กุกอยากขอบางอย่างจาก(ชื่อคุณ)นะ...
คุณตวัดดวงตากลมสวยขึ้นไปมองหน้าของเขาเชิงสงสัย
(ชื่อคุณ):ขอ...อะไรเหรอ.....
จองกุก:ไม่เป็น ไร...ครั้งนี้ครั้งแรกอยู่...ไว้ครั้งหน้ากุก
จะขอนะ...
(ชื่อคุณ):คะ...ครั้งหน้า...O.O
จองกุก:คิดว่ากุกจะยอมให้เรามีอะไรกันแค่ครั้งเดียวรึไง
คนนะไม่ใช่ตั๊กแตน///เขาพูดยิ้มๆ
*.:｡*ﾟ‘ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ’ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:*
“ฉันรู้ว่าเขาจะขออะไร ถึงก่อนหน้านี้
ฉันจะยังเวอร์จิ้นอยู่ก็เถอะ...
ฉันก็พอรู้มาบ้างว่า มีบางอย่างที่ผู้ชายปรารถนาให้ผู้หญิงที่เขารักทำให้....
และฉันก็รักเขามาก
ทำไมฉันจะทำให้เขาไม่ได้ล่ะ”
ในขณะที่จองกุกใช้เสื้อของเขา ซับร่องรอยของเขาบนตัวของคุณจนหมด.....แล้วลุกขึ้นยืนเพื่อเอาเสื้อตัวนั้นไปโยนใส่ตะกร้า.คุณก็เอ่ยบางอย่างขึ้นมา
(ชื่อคุณ):ไม่ต้องรอครั้งหน้าก็ได้นะ......///คุณพูดด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
จองกุกหันมามองหน้าคุณอย่างแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน
จองกุก:(ชื่อคุณ)….เธอ....
(ชื่อคุณ):แบบนี้ใช่มั๊ยที่นายจะขอ.....///คุณคุกเข่าลงตรงหน้าของจองกุกที่กำลังยืนอึ้งอยู่
จองกุก:อ๊ะ ซี๊ด..... (ชื่อคุณ)……….///แค่มือเล็กๆของเธอสัมผัสผม เพียงแค่นั้น
ความรู้สึกของผมก็มาจากไหนมากมายก็ไม่รู้
“ยิ่งตอนนี้คุณพยายามเลี่ยงสายตาจากส่วนที่เป็นตัวตนของผม..
ท่าทางแบบนั้นมันน่ารักเป็นบ้า”
(ชื่อคุณ):ต้องทำยังไง......///คุณถามขึ้น ในขณะที่มือข้างนึงของคุณสัมผัสส่วนนั้นของจองกุกที่มันมีขนาดใหญ่จนแทบจะกุมมันไม่มิด
“ให้ตาเถอะ ฉันไม่กล้ามองมันตรงๆเลย
ฉันคิดไม่ออกจริงๆ
ว่าเมื่อกี๊มันเข้าไปอยู่ในร่างกายของฉันได้ยังไงกัน..
ทั้งๆที่ขนาดของมัน..เอ่อ...หยุดคิดบ้าๆได้แล้วยัย(ชื่อคุณ)”
จองกุก:ทำแบบนี้...///ผมจับมือเธอ ให้เลื่อนขึ้นลง ช้าๆ เธอตกใจกับอาการกระตุกของส่วนนั้นของผมเป็นช่วงๆ จะน่ารักไปถึงไหนกันนะ….
(ชื่อคุณ):ต่อไปก็.....
จองกุก:ใช้ปากสิ......////คุณเงยหน้าขึ้นมาสบตากับจองกุกที่กำลังจ้องคุณอยู่ก่อนอย่างประหม่ามากด้วยหัวใจที่แทบจะระเบิดออกมา
แต่คุณก็คิดว่าคุณกำลัง ให้ความสุขกับผู้ชายที่คุณรักอยู่
จองกุก หลุดเสียงครางออกมาเมื่อความอบอุ่นจากโพรงปากของคุณ กำลังครอบงำตัวตนของเขา
อย่างเคอะเขิน
ปากเล็กๆของคุณ เลื่อนขึ้นลงอย่างเชื่องช้า
แต่มันกลับทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าคุณแทบจะบ้าตายไปตรงนั้น จนตัวของเขาเกร็งไปหมดพร้อมกับเสียงครางของเขาที่ไม่อาจเก็บซ่อนมันเอาไว้ได้
...เพราะสิ่งที่คุณกำลังทำ มันทำให้
ความรู้สึกของเขามันพุ่งทะยานไปอย่างหยุดไม่อยู่แล้ว
จองกุกค่อยๆเเอ่นกายรับสัมผัสที่ไม่เดียงสาของคุณ
อย่างเสียวซ่าน เขาคิดไม่ถึงมาก่อนว่าคุณจะทำสิ่งนี้ให้กับเขา
และเขาแทบจะตายกับประสบการณ์แรกของเขาเช่นกัน แล้วแบบนี้
เขาคงหนีคุณไปไหนไม่พ้นแล้ว ทั้งหัวใจของเขาที่พันธนาการไว้โดยความรักของคุณ
และร่างกายนี้ ที่ทั้งคุณและเขาต่างเป็นเจ้าของกันและกัน
จองกุกรวบผมของคุณที่ปรกใบหน้าสวยงามที่กำลัง
ครอบครองตัวตนของเขา เขาอยากเห็นมัน ใบหน้านั้นของคุณ...
จองกุก:อึก....กุกไม่ไหวแล้ว... (ชื่อคุณ)…. (ชื่อคุณ)….อ๊ะ...อ่า.....ฮึก......
(ชื่อคุณ):อึก เแคร่กๆๆ..
คุณสำลักทันที่เพราะไม่ทันตั้งตัว
เมื่อของเหลวอุ่นจากเขาพวยพุ่งทะลักเข้ามาในปากของคุณทั้งหมด.......คุณไม่สามรถกลืนมันไปจนหมดได้
ทำให้มันไหลออกมาเลอะริมฝีปากคางและเนินอกของคุณไปหมด....
จองกุกลูบผมคุณเป็นการปลอบโยน...ก่อนที่เขาจะจรดริมฝีปากเข้ามาเพื่อแบ่งเบาความขมให้กับคุณอีกครั้ง....แต่ในขณะที่เขาจูบคุณ
เขาก็ค่อยๆดันร่างของคุณให้เอนลงไปกับพรมจนคุณตกใจ
(ชื่อคุณ):จองกุก นะนาย
จองกุก:ความผิดเธอนั่นแหละ ทีแรก กุก คิดว่าแค่ครั้งเดียวก็พอ
แต่ตอนนี้ ครั้งเดียวไม่ได้แล้ว
ยัยแครอทเธอมันหวานเกินไป....
(ชื่อคุณ):จะจองกุก ฮึก......อ๊า...ซี๊ด.....
เขาสอดแก่นกายเข้ามาอีกครั้ง เขาเริ่มบรรเลงบทรักกับคุณอีกครั้ง.......โดยครั้งนี้เขาเพิ่มความหนักหน่วงขึ้นเมื่อเขารู้แล้วว่าคุณ ไม่ได้ทรมานจากการร่วมรักกับเขาแล้ว .และครั้งนี้ เขาก็หลั่งด้านนอกอีกเช่นเคย
*.:｡*ﾟ‘ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ’ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:*
(ชื่อคุณ):จะจองกุก ทำอะไร....
คุณถามเมื่อเขาช้อนร่างของคุณด้วยวงแขนแกร่งของเขา
จองกุก:(ชื่อคุณ) เลอะหมดแล้ว
ไปอาบน้ำกัน.....
(ชื่อคุณ):มะ ไม่เป็นไร ฉันอาบเองได้....นะ...นายมะ
จองกุก:ไม่ต้องอายหรอกน่า....คุณภรรยา
สามีอยากดูแลไม่ได้เหรอคับ...///คุณพูดด้วยรอบยิ้มน่ารักซะจนคุณไม่สามารถปฏิเสธเขาได้..........
(ชื่อคุณ):.......................
จองกุก:ทีนี้....ก็เถียงไม่ได้แล้วใช่มั๊ย
ในห้องน้ำ
ซ่า.....
เสียงฟักบัวถูกเปิดออก ก่อนที่น้ำอุ่นพอประมาณจะไหลลงมาชะล้าง ความร้อนจากตัวของคุณและจองกุก
จองกุกกด
ครีมอาบน้ำกลิ่นแคนตาลูปจากขวดที่วางตรงแท่นวาง
ก่อนที่เขาจะถูลงบนเรือนร่างเปลือยเปล่าของคุณ มันทำให้คุณอายอีกแล้ว
“ถึงฉันกับเขาจะมีอะไรกันแล้ว แต่
การที่เขาถูสบู่ให้ฉันแบบนี้
มันก็ทำให้ฉันแทบตายเลยทีเดียว ยิ่งมือหนาๆของเขา
สัมผัสตรงเนินอกของฉัน มันยิ่งทำให้ฉันยืนแทบไม่อยู่”
และใจคุณยิ่งไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมากกว่าเดิม เมื่อจองกุกกระชิบบางอย่างกับคุณอีกครั้ง
จองกุก:ขออีกครั้งได้มั๊ย......
ผัวะ
คุณฟาดมือไปที่ไหล่ของเขาเต็มๆ
(ชื่อคุณ):ตาบ้า...หยุดเลยนะ......นายนี่มันจริงๆเลย
ถ้ารู้ว่าตัวเองจะ...แล้วจะมาอาบน้ำให้ฉันทำไม
จองกุก:ไม่รู้นี่ ก็เห็น
(ชื่อคุณ)เปียกน้ำแล้วของมันขึ้นอ่ะ...ไม่ได้เหรอ///ไม่พูดป่าวเขาดึงคุณเข้าประชิดร่างกายของเขาแล้วโอบกอดคุณเอาไว้
(ชื่อคุณ):ตะ...แต่นี่มันในห้องน้ำนะ
จองกุก....ไม่เอา...////คุณพยายามผลักเขาออก
จองกุก:กุกทำได้...น้า...ขออีกครั้งนะคับ ที่รัก กุกไม่ไหวแล้ว
........
“ฉันแพ้สายตาของเขาอีกแล้ว
ทำได้แค่ปล่อยให้มันเป็นไปแล้วล่ะ
เพราะถึงฉันไม่ยอม
เขาก็ต้องรบเร้าอีกอยู่ดี..
ฉันพลาดเองแหละที่ยอมเขาตั้งแต่แรก
นายมันโลภจริงๆจองกุก”
จองกุกกระตุกยิ้มออกมาก่อนจะจูบคุณอย่างดูดดื่มครั้งแล้วครั้งเล่า
มันทำให้คุณหวั่นไหว จนแทบไม่มีแรงยืน
และจองกุกก็รู้ดี เพราะมันเข้าทางเขาพอดี
เขาอุ้มร่างบางของคุณขึ้น แล้วรวบเรียวขาของคุณให้โอบรัดรอบตัวของเขาเอาไว้.... ก่อนที่เขาจะอุ้มคุณง่ายๆด้วยแขนข้างเดียว มืออีกข้างนึงของเขาจับแก่นกายของตัวเอง สอดเข้ามาในช่องทางรักของคุณอีกครั้ง...
(ชื่อคุณ):ฮึก...จองกุก...เจ็บ
จองกุก:ขอโทษนะ....อ๊ะ....
เขากดสะโพกของคุณ ให้เข้าหาตัวเขา จนคุณรู้สึกได้ว่าการ ร่วมรักครั้งนี้ แก่นกายของเขา มาเข้าไปอยู่ในตัวของคุณลึกกว่าการนอนราบเป็นไหนๆ จนทำให้คุณรู้สึกจุกไปหมด
(ชื่อคุณ):อ๊า...จะ...เจ็บ ฮึก.....
จองกุก:กุก ขอโทษนะ...กุกจะทำเบาๆนะ
อ่า...อึก.....///และเขาก็ทำอย่างที่พูดเขาสอบสะโพกเข้าหาคุณช้าลงเพื่อ
ให้คุณรู้สึกดีขึ้น..
จองกุก:ดีขึ้นมั๊ย
จองกุก:ดีขึ้นมั๊ย
(ชื่อคุณ):อึก...นิดนึง....
จองกุก:ทำเบาลงแล้วนะ ทำไม่ยัง เจ็บล่ะ///เข้าพูดไปแต่ร่างกายส่วนล่วงของเขาก็ยังคงทำงานเป็นอย่างดี
(ชื่อคุณ):ก็ของนายมัน.........
จองกุก:(มองตาคุณ) ทำไมเหรอ.ของกุกมัน.....ทำไมเหรอ.....///ผมตั้งใจถามเพื่อแกล้งเธอ
“เธอหลบตาผมเพราะความเขิน
แล้วก้มหน้าลงมาซบลงที่ไหล่ของผมแทน
เพื่อเลี่ยงที่จะตอบคำถามของผม
น่ารักไปอี๊ก”.....
(ชื่อคุณ):จะ จองกุก...มันลึก....ไป...ฉันไม่ไหวแล้ว....
จองกุก:อ๊ะ อีกนิดเดียว ทนหน่อยนะ ....
จองกุกทำตามใจตัวเองแต่ก็ยังคง
นึกถึงคุณอยู่ตลอดว่าร่างบอบบางของคุณอาจ แตกสลายไปจากการกระทำของเขา
เขาจึงไม่ทำอะไรที่รุนแรงกับคุณทั้งๆที่ผู้ชายบ้าพลังอย่างเขา
ยังไม่พละกำลังอีกเหลือล้น อยู่ในตัวก็ตาม.......
สายน้ำอุ่นจากฝักบัว ต่อให้อุ่นแค่ไหน ก็ไม่อาจสู้ไอร้อนที่พวยพุ่งออกมาจากจองกุกและคุณได้เลย.....
จองกุกดันร่างคุณไปติดกับผนังห้องน้ำก่อนจะ
เพิ่มความเร็วอีกระดับ คุณขนลุกเกรียวเมื่อ ผิวกายของคุณสัมผัสกับกระเบื้องราคาแพง
ที่เย็นเฉียบนั้น.....ด้วยการเคลื่อนตัวเข้าออกในร่างของคุณที่เร็วขึ้นของจองกุก
ทำให้ หลังของคุณ ครูดกับผนังจนรู้สึกแสบไปหมด..
เสียงร่างกายของคุณและจองกุกที่กำลังกระทบกัน
ดังก้องไปทั่วห้องน้ำ
(ชื่อคุณ):จะ จอง กุก ฉันเจ็บ...หลัง..........///ยังไม่ทันที่คุณจะพูดจบ
จองกุกก็ดูเหมือน จะถึงจุดนั้นอีกครั้ง
จองกุก:อ๊ะ ฮึก..............///จองกุกดึงแท่นร้อนออกจากตัวคุณอย่างรวดเร็วก่อนที่
ของเหลว จากเขาจะหลั่งในตัวของคุณ
จองกุกอุ้มตัวคุณขึ้นอีกครั้ง
ก่อนที่จะเดินไปที่ฝักบัวอีกครั้ง แล้วค่อยๆวางคนลง
ทันทีที่เท้าของคุณแตะพื้นเย็นๆนั้น
ขาของคุณที่เรี่ยวแรงมันหายไปจนหมดแล้ว จนคุณแทบจะทรุดลงไปกองกับพื้น
ดีที่จองกุกคว้าตัวคุณเอาไว้ทัน
แล้วดึงคุณให้ยืนพิงร่างสูงๆของเขาเพื่อไม่ให้คุณล้มลงไปอีก
จองกุก:กุกช่วยนะ///มือของเขา ปาดป้ายไปทั่วร่างอันอ่อนแรงของคุณเพื่อช่วยทำความสะอาดให้กับคุณ ถึงคุณจะเขินกับสิ่งที่เขากำลังทำแค่ไหน แต่คุณก็หมดแรงที่จะประท้วงแล้ว....
จองกุก:ขอโทษนะ....กุกทำ(ชื่อคุณ)เจ็บใช่มั๊ย..///คุณพยักหน้าก่อนจะซบลงบนแผงอกแกร่งของเขา จองกุกลูบเรือนผมของคุณ อย่างรักใคร่ และปลอบโยนคุณ
จองกุก:แครอทของกุก น่าสงสารจัง
หมดแรงแล้วสินะ...///คุณตอบเสียงเบาๆในลำคอ
*.:｡*ﾟ‘ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ’ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:*
จองกุกหยิบผ้าขนหนู ที่แขวนอยู่ในห้องน้ำ มาซับน้ำที่ตัวคุณ....ไม่นานจองกุกอุ้มคุณออกจากห้องน้ำ แล้วตรงไปที่เตียงนอน
เขาวางคุณลงบนเตียง อย่างอ่อนโยนที่สุด
ดวงตาของคุณค่อยๆปิดลงจากความ อ่อนล้า เพราะผู้ชายอย่างจอนจองกุก
และแล้วความง่วงก็หายไปเมื่อ คุณรับรู้ว่า
มือหนาของจองกุกลากไล้ไปที่จ้นขาของคุณ แล้วค่อยๆจับเรียวขาคุณแยกออกอีกครั้ง
(ชื่อคุณ):จองกุก...นายจะทำอะไร...พอแล้วนะ...........
จองกุก:ไม่ได้อ่ะ...กุกหยุดมันไม่ได้.....ขออีกครั้งนะ.......
“เมื่อกี๊ นายยังบอกว่าสงสารฉันอยู่เลย นะจอนจองกุก”
(ชื่อคุณ):ไม่เอาแล้วน้า...อาบน้ำแล้ว เดี๋ยวก็เลอะอีก
จองกุก:เลอะอีก กุกก็อาบให้อีกได้.....สบายมาก
“ถามฉันบ้างมั๊ยเนี่ย”
(ชื่อคุณ):ไม่นะ...จองกุก ฉันไม่ไหวแล้วนะ ฉันจะหลับให้นายดูตอนนี้เลย...///คุณโวยวาย แต่ด้วยเสียงที่แผ่วเบา มันกลับทำให้เขาคิดว่าคุณ เซ๊กซี่ซะอย่างนั้น
จองกุกรั้งเรียวทั้งสองข้างของคุณไห้ไปพาดอยู่บนไหล่กว้างของเขา จนคุณไม่สามารถขัดขืนเขาได้ พร้อมกับจับส่วนที่ยังคงตื่นตัวของเขา รูดไปมาเบาๆที่ทางรักของคุณ
จองกุก:ถ้าคิดว่าจะหลับลง ก็ฝันดีนะ......อ่า...ซี๊ด.....
(ชื่อคุณ):อ๊า....อึก.......จอนจองกุก...นายมันหื่นที่สุด.........///คุณบ่นก่อนจะนิ่วหน้า
เมื่อ ตัวตนที่กำลังคึกคะนองของจองกุก...ฝังเข้ามาในตัวของคุณ
ครั้งที่เท่าไห่แล้วก็ไม่รู้
จองกุก:เพิ่งรู้เหรอ เธอพลาดแล้วล่ะ(ชื่อคุณ)…..
“รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้นของเขา
มันทำให้ฉันรู้ชะตากรรมของตัวเองแล้ว ...
วันพรุ่งนี้
ฉันต้องเดินไม่ได้แน่ๆ..แต่เพราะรักหรอกนะฉันถึงยอมให้เขาทำ”
“ขอโทษนะ
ก็เธอหวานไปทั้งตัวจนฉัน...รู้สึกว่าตัวเองโลภมาก...
กินเธอแค่ไหนก็ไม่รู้สึกพอสักที...
แต่ถ้าไม่ใช่เธอ
ฉันก็ไม่มีทางทำแบบนี้หรอก....รักเธอนะ ยัยแครอท”
*.:｡*ﾟ‘ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ’ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:*
