์Nc1.1

First NC Orange Secret 1.1

คำเตือน ทำใจก่อนอ่านนะคะ รีท ทุกคน สูดหายใจลึกๆ.......

*.:｡*ﾟ‘ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ’ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:*

จองกุกค่อยโน้มใบหน้า หล่อคม เข้าไปหาคุณช้าๆ เเละเเน่นอน เป้าหมายของเขาคือ รสชาติหวานๆของเค้กในปากของคุณ

เขาค่อยๆดันตัวคุณให้เอนลงไปนอนราบกับพื้นที่มีพรมผืนนุ่มรองรับอยู่ ก่อนที่เรียวลิ้นของเขาสอดเข้ามา ในปากของคุณอีกครั้ง

ครั้งนี้มันไม่ได้ บางเบา เหมือนจูบเมื่อครู่ หากเเต่มันค่อยๆทวีความหนักหน่วง ขึ้นตามเเรงปรารถนาในใจของเขา

คุณใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อจองกุกใช้ปาก ดูดดุนปลายลิ้นเล็กๆของคุณราวกับ เนื้อนิ่มนั้นคือเยลลี่ จอนลี่เเบร์ที่เขาโปรดปราน และอาจเพราะเขาไม่เคยทำแบบนี้กับคุณมาก่อน

"นี่เขาไปฝึกทำแบบนี้มาจากไหนนะ

นายรู้มั้ยว่าเเค่นี้ มันก็ทำให้ฉันเเทบจะตายเเล้ว"

นี่คือสิ่งที่คุณได้เเต่คิดในใจ

ชายหนุ่มผละจากความหวานที่ริมฝีปากของคุณ ก่อนจะกวาดตามองที่คอขาวเนียน เรื่อยไปจนถึงร่างกายคุณที่ตอนนี้ กระดุมเสื้อที่คุณปลดออกสองเม็ดตั้งเเต่เเรกเพราะพยายามเช็ดคราบเค้ก มันเผยให้เห็นเนินอกอิ่มสวยของคุณ ที่ยังมีร่องรอยของ เค้ก อยู่

จองกุก:เค้ก มันยังเลอะอยู่เลย /// พูดจบร่างสูงก็ประทับริมฝีปากลงมาที่คอขาวเนียนของคุณ เเต่ครั้งนี่ไม่ใช่เเค่การลบรอยเค้ก แต่เขาตั้งใจสร้างรอยรักสีกุหลาบทิ้งไว้ให้คุณด้วย

เรียวปากร้อนระอุของเขา ลากผ่านไปทุกที่ที่ เขาทำเค้ก เลอะบนตัวของคุณ ทำเอาคุณสะดุ้งเป็นพักๆเมื่อเขาใช้ลิ้นตวัดครีมเหล่านั้น จากผิวกายของคุณ จองกุกเงยหน้าจากซอกคอของคุณก่อนจะพูดบางอย่าง

จองกุก:เค้กร้านนี้อร่อยจริงๆด้วย ยิ่งมันอยู่บนตัวเธอ...มันยิ่งอร่อย....

คำพูดของเขามันทำให้หน้าคุณเห่อร้อนขึ้นมาอีกครั้ง.......และสายตานั้นของจองกุกที่มองคุณ มันทำให้หัวใจของคุณแทบจะระเบิดออกมา คุณเลย หาทางออกที่จะหลบสายตานั้นโดยการ ใช้แขนเล็กๆรั้งใบหน้าของจองกุกลงมาก่อนที่คุณจะเป็นฝ่ายมอบจูบที่หวานล้ำให้กับเขาก่อนบ้าง และจองกุกเองก็เหมือนรู้งาน เขาปล่อยให้คุณเป็นฝ่ายลิ้มรสของเขาอย่างเต็มใจ...

“สิ่งที่ฉันกำลังทำตอนนี้ ฉันไม่เคยทำมันมาก่อน...

แต่ฉันคิดว่าความรัก มันไม่ใช่แค่การเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว   

ฉันเองก็ควรจะเป็นฝ่ายให้ เขาบ้าง...”

“ผมหยุดทุกอย่างเพื่อปล่อยให้(ชื่อคุณ) เป็นคนเริ่มก่อนบ้าง..

ทีแรกผมเองก็ตกใจ...แต่พอได้รับสัมผัสที่กล้าๆกลัวๆ ของเธอ มันทำให้ผมยิ่งตกหลุมรักเธอมากขึ้น 

เพราะ ปลายลิ้นเล็กๆนั้นค่อยๆส่งเข้ามาในโพรงปากของผม 

ผมต้องห้ามใจตัวเองอย่างมากที่จะไม่กลืนกินความหวานนั้น 

และปล่อยให้เธอทำอย่างที่เธอตั้งใจ”

คุณเสาะหาบางอย่างภายในปากของเขา อย่างช้าๆ ราวกับกวางที่หลงทาง แต่คุณเหมือนเจอทางออก เมื่อสัมผัสกับสิ่งที่คุณตามหา จองกุกตอบรับสัมผัสของคุณ อย่างอ่อนโยน และปล่อยให้คุณเป็นผู้ควบคุมจูบนี้...โดยที่มือข้างนึงของเขา ลากไล้เขาไปในสาบเสื้อของคุณ 

ทันทีที่มือหนาของเขาสัมผัสกับหน้าอกสวยภายใต้บราเซียของคุณ ถึงมันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ แต่มันทำให้ร่างกายของคุณ กระตุกวูบเพราะความตกใจและริมฝีปากของคุณก็ละจากการจูบเขาทันที    จนคุณได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของเขา

จองกุก:น่ารักเกินไปแล้วนะ......///เขาพูดไปพลางคลอเคลียคอระหงของคุณ และค่อยๆทวีความ เร่าร้อนขึ้นเลยเรื่อยๆ 

เมื่อมือเขาเขาลากผ่านเข้ามาใต้ยกทรงของคุณเพื่อสัมผัส ความอ่อนนุ่มของคุณ โดยไร้สิ่งใดขวางกั้นเป็นครั้งแรกที่ไม่ใช่อุบัติเหตุเหมือนในอ่างอาบน้ำวันนั้น

เสียงครางเบาๆในลำคออย่างพอใจของจองกุกบวกกับเสียงหายใจที่หนักหน่วงขึ้นเมื่อเขาค่อยๆกอบกุมหน้าอกของคุณ มันยิ่งทำให้คุณกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะคุณรู้แล้วว่า อารมณ์ของจองกุก ณ ขณะนี้ มันปะทุมากขึ้นเรื่อยๆ

(ชื่อคุณ):อ๊ะ...///ร่างของคุณกระตุกวูบ เมื่อเขาลงแรงที่มือมากจนเกินไป

จองกุก:ขอโทษนะ กุก จับแรงไปใช่มั๊ย...///คนที่ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้เอ่ยขอโทษอายๆ

(ชื่อคุณ):มะ...ไม่เป็นไร.....-///-

จองกุก:ถ้าฉันทำอะไร ผิดไป....บอกได้นะ.....///เขาพูดพร้อมกับยิ้มเขิน

อย่างที่ใครต่อใครพูดว่า “ครั้งแรก” อะไรๆมันมักจะไม่ราบรื่น แล้วยิ่งเป็น “ครั้งแรก” 

ของทั้งฝ่ายชายและฝ่ายหญิงแล้วล่ะก็...มันจะกลายเป็นประสบการณ์ที่ตราตรึงไปตลอดเลยก็ว่าได้

(ชื่อคุณ):แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงเล่า....อ๊ะ...จองกุก....

เขายิ้มน้อยๆก่อนเขาจะ กระชาก เชือกเล็กๆที่ผูกเป็นโบว์ ของเสื้อของคุณจนขาดออกจากกัน

จองกุก:ก็มันแกะไม่ออกซักที.....///เขาพูดพลางยู่ปากอย่างขัดใจ

พูดจบเขาก็ถอดเสื้อของคุณออกช้าๆ....จนท่อนบนของคุณเหลือแค่บราตัวสวยเพียงเท่านั้น.......

จองกุกกวาดสายตาสำรวจผิวกายขาวอมชมพูของคุณที่ตอนนี้มันแดงระเรื่อไปหมด

จองกุก:เวลาเขิน แดงทั้งตัวจริงๆด้วยสินะ 

คุณเขินมากจนยกมือสองข้างปิดหน้าเอาไว้........

จองกุก:ปิดไว้แบบนั้นแล้วจะจูบยังไงล่ะคับ...///พูดจบจองกุกเอื้อมมือมาดึงมือคุณออกจากใบหน้าแล้วจูบคุณอีกครั้ง

(ต่อ ที่ 1.2 น้า)